UrbanStyleMag #32 “X”

issuePeople
Έχεις δουλέψει στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.
Ποιος χώρος από τους τρεις σε έχει κερδίσει; Προς τα πού γέρνει η
ζυγαριά (αν γέρνει);
Ο κάθε χώρος έχει τη δική του γοητεία. Νομίζω ότι η μέχρι τώρα πορεία
μου δείχνει προς τα πού γέρνει η ζυγαριά. Θέατρο.
Το ξεκίνημά σου πώς ήταν; Τι σε ώθησε στο να ασχοληθείς με την
υποκριτική και τη σκηνοθεσία;
Συσσωρευμένα συναισθήματα που κάποια στιγμή βρήκαν μια κοινή
συνισταμένη έκφρασης.
Για δεύτερη συνεχή σεζόν παρουσιάζεται υπό τις δικές σου
σκηνοθετικές οδηγίες στο «Βρυσάκι», η βραβευμένη παράσταση τα
«Παιδιά του πατρός». Μίλησε μας για αυτή τη δουλειά.
Τι να πω που να μην έχει ειπωθεί... Ένα έργο που αγαπήθηκε πέρυσι
από τον κόσμο γι΄ αυτό και το συνεχίζουμε. Είναι η πρώτη φορά που
κουβαλάω το «τριπλό βάρος» του συγγραφέα- σκηνοθέτη και ηθοποιού.
Πες μας κάποια λόγια για τους ηθοποιούς και τους υπόλοιπους
συντελεστές αυτού του έργου…
Θα σταθώ στην παρουσία του Σπύρου Φωκά, τον οποίο θεωρώ πυλώνα
της παράστασης. Η χαρά που ένιωσα όταν δέχτηκε να κρατήσει τον
αμφιλεγόμενο ρόλο του ιερέα ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που ένιωσα
όταν κράτησα το βραβείο καλύτερου κειμένου στα Gay Theater Awards
2013 για τα Παιδιά του πατρός.
Τι πιστεύεις ότι λείπει από το σημερινό θέατρο; Από την άλλη, πώς
βλέπεις όλη αυτή την ιστορία με το κλείσιμο των θεάτρων αλλά και
κάποιων πολυχώρων που λειτουργούν ως πεδία θεατρικής δράσης;
Κανένα μικρό θέατρο δεν θα κλείσει. Όλος αυτός ο θόρυβος προκλήθηκε
από μεγάλα θέατρα και παραγωγές που αισθάνθηκαν τον κίνδυνο της
απειλής. Τα μικρά θέατρα όλο και δυναμώνουν σε φήμη και σε κοινό. Αυτό
συμβαίνει γιατί πραγματικά ό,τι καλύτερο έχει να δείξει το σημερινό θέατρο
σε δυναμικό βρίσκεται σε αυτούς τους χώρους. Από συγγραφείς μέχρι
ηθοποιούς. Σ’ αυτά τα θέατρα είναι που γράφεται το μέλλον του θεάτρου
κι από αυτά είναι που πολύ μεγάλοι συγγραφείς και ρεύματα ξεκίνησαν.
Υπάρχει κάποια από τις δουλειές σου που να ξεχωρίζεις μέχρι στιγμής;
Θα πρέπει να απαντήσω ανάλογα με την ιδιότητα που είχα στην κάθε
δουλειά. Υποκριτικά ας πούμε, θα σταθώ στον Αντίνοο, ένας μονόλογος
ποιητικός βασισμένος στο ομώνυμο ποίημα του Πεσσόα. Επίσης στον
Κύναστον, έργο δικό μου εποχής (Αγγλία του 17ου αιώνα), όπου κράτησα
τον ομώνυμο ρόλο. Συγγραφικά, αν και όλοι πιστεύουν ότι τα Παιδιά του
πατρός είναι δείγμα της πιο ώριμης και βαθυστόχαστης γραφής μου
μέχρι σήμερα, εγώ θα προτιμήσω τον Ακάλεστο ο οποίος θα ανέβει
και φέτος στο θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα σε σκηνοθεσία δική μου.
Καταπιάνεται με ένα θέμα που με συγκινεί ιδιαίτερα, που μου τρώει τα
σωθικά θα έλεγα. Το πόσο αφορά η ποίηση και το πνεύμα στη σημερινή
υλιστική μας εποχή.
Επίσης, σημαντικά διεθνή ονόματα της house και techno σκηνής
φιλοξενούνται κάθε τόσο από τις ομάδες «Reform», «Meltdown» και
«Emergent».
Όσον αφορά στην επαρχία, κάθε καλοκαίρι αξίζει κανείς να τσεκάρει το
«Healthy Summer» στα Χανιά και το «Βloom» στην Κάρυστο Εύβοιας.
Πίσω από αυτά τα festivals είναι ο Lee Fraged και ο Slydex αντίστοιχα.
Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για σένα, για να δημιουργήσεις ένα
σενάριο για μια θεατρική παραγωγή ή για μια ταινία;
Όλα γύρω μας αποτελούν έμπνευση. Το τι θα επιλέξεις και το πώς θα
το διαχειριστείς είναι εντελώς άλλο ζήτημα. Εκεί είναι όλη η ουσία του
γραψίματος.
Έχεις δουλέψει σε διεθνείς παραγωγές. Ποιες οι διαφορές πάνω στη
δουλειά σε σχέση με την Ελλάδα;
Έχω συμμετάσχει σε δύο διεθνείς παραγωγές: στο Lara Croft II και στο
ουγγροελληνικής παραγωγής Csudafilm. Οι συνθήκες δουλειάς, παραγωγής,
νοοτροπίας είναι εντελώς διαφορετικές. Τι να πρωτοαναφέρω;;; Εκεί που
μας βγάζω το καπέλο όμως είναι ότι με ψίχουλα ή με καθόλου λεφτά, την
ταινία θα την κάνουμε!!! Ακόμα κι αν όλο το συνεργείο είναι δύο άτομα!!!
Παρακολουθείς καινούργιες θεατρικές ή κινηματογραφικές
παραγωγές; Υπάρχει κάποιο φιλμ (μικρού ή μεγάλου μήκους) ή κάποια
θεατρική παράσταση που ξεχώρισες τελευταία;
Μια ταινία που με γοήτευσε ήταν το Stoker του Κορεάτη Chan-wook Park
με τους Matthew Goode και Nicole Kidman στους βασικούς ρόλους.
Υποβάλουσα ατμόσφαιρα, λιτές υπαινικτικές ερμηνείες και δυνατό
στόρυ στα όρια του ψυχολογικού θρίλερ.
Πιστεύεις ότι σε αυτή τη χώρα όπως τη ζούμε τώρα, καθημερινά
συμβαίνουν πράγματα στην Τέχνη αλλά και γενικότερα στη κοινωνία
παρά τη κρίση που επικρατεί;
Μα η Τέχνη ανθεί μόνο σε καιρούς κρίσης γιατί τότε την έχουμε πιο πολύ
ανάγκη. Να μας υπενθυμίζει αξίες και υψηλά νοήματα!
Τα επόμενα σχέδιά σου είναι…
Το έργο μου «Ακάλεστος» στο θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα με τον Κώστα
Γαλανάκη και τρεις νέους ηθοποιούς. Επίσης το έργο μου «Γκρέκα Μάνα»
που θα ανέβει στο θέατρο Vault σε σκηνοθεσία Μενέλαου Τζαβέλλα. Σαν
ηθοποιός θα κρατήσω τον επαναστατικό και εριστικό ρόλο του Τζιμ στα
«Οργισμένα Νιάτα» που θα ανέβουν σε σκηνοθεσία Γ. Λιβανού στο studio
Κυψέλης.
USM 71