CISTe-ceoil

AMHRÁIN ÁITE - IS GLAS NA CNOIC I bhFAD UAINN ACH MÁS GLAS NÍ FÉARMHAR
CRUACHA GLAS’ NA hÉIREANN
Tá an samhradh ag sileadh a shéada inniu ar fud oileán na naomh
Tá an ghrian ag soilsiú go gléigeal is ag líonadh le haoibhneas an tír;
Ó is minic mé ag smaoineamh ar philleadh ar ais ionsar chairde mo chléibh
I measc suáilcí sona mo chine ina gcónaí fá chruacha na hÉireann
Curfá:
Cruacha glas’ na hÉireann a’ lonrú i measc coillte craobh,
Ó a charaid, nach méanar, sinne fá dheireadh ag pilleadh thar sáile?
Gaotha grinn dár seoladh, luascadh ar dhroim na mara,
Ó ní fada go mbeimid slán sa bhaile fá chruacha na hÉireann.
Is fada an lá é ó d’fhág muid ár mbaile is ár muintir i mbrón,
Ag dréim lenár málaí a líonadh thar sáile le hairgead is le hór.
Ó nach cuma má tá muid ag pilleadh gan pingin inár bpócaí fá réir
Tá an tsláinte go fóill inár gcnámha, ag pilleadh go cruacha na hÉireann.
28