CISTe-ceoil

AIRDÍ CUAIN
Dá mbeinn féin in Airdí Cuain
In aice an tsléibhe úd ’tá i bhfad uaim
B’annamh liom gan dul ar cuairt
Go Gleann na gCuach Dé Domhnaigh.
Curfá:
Agus och, och Éire ’lig is ó
Éire lionndubh is ó
Is é mo chroí ’tá trom is brónach.
Is iomaí Nollaig a bhí mé féin
I mBun Abhann Doinne is mé gan chéill
Ag iomáin’ ar an trá bhán
Is mo chamán bán ’mo dliomliom.
Nach tuirseach mise anseo liom féin
Nach n-airím guth coiligh, londubh ná traon
Gealbhan, smólach, naoscach féin
Is chan aithním féin an Domhnach.
Mura mbeadh agam féin ach coite is rámh,
Le go n-iomarainn ar an tsnámh
A’ dúil as Dia go sroichfinn slán
Is go bhfaighinnse bás in Éirinn.
Is í seo an choraíocht atá buan
Ar an tsaol go gcuirfeadh sí cluain;
Mheallfadh sí an chaora ón uan
Agus mheall sí uaimse an óige
44