Performing Data | Monika Fleischmann + Wolfgang Strauss

LIQUID VIEWS (1992-93)
LIQUID VIEWS (1992-93)
Twarz widza odbija się w monitorze komputera. Gdy widz jej dotknie, rozmywa się ona
jak odbicie w tafli wody. Odbicie to jest nie tylko poetycką próbą zmierzenia się z pamięcią
i zapominaniem. Jest także sztucznie wywołanym doświadczeniem obrazowania,
ukazującym z zewnątrz spojrzenie na siebie. Pisarz i autor hipertekstów Michael Joyce
opisuje tę pracę jako związaną zarówno z kinem, jak i narracjami werbalnymi. „Pewna
kobieta wita swoje dawne ‘ja’, jakby było siostrą bądź kochanką, (...) pewien mężczyzna
próbuje wyprowadzić w pole ‘ja’, którym był jeszcze kilka chwil temu (...). Te metafikcje
(...) oczywiście są opowieściami tworzonymi przez zewnętrznego widza. (...) Interakcje
(...) objawiają się zarówno uczestnikom jak widzom w warstwach narracji. Te jednoczesne
strumienie prywatnych i publicznych znaczeń przypominają nasze wspólne doświadczenie
przestrzeni w życiu codziennym, czy to przy stole w kuchni, czy to przy stoliku
w kawiarni” 8 . Wtargnięcie następności (nextness) w ciągłość (stillness), jak sugeruje
Joyce, znosi przepaść, „włączając ją oraz nas samych z powrotem w aktualny moment,
przerywają teraźniejszość tym, co teraźniejsze, przerywając napór tego, co następne,
płynnym teraz” 9 .
8 Michael Joyce, Other mindedness. The emergence of network culture, Ann Arbor 2000.
9 Ibid.
LIQUID VIEWS (1992-93)
The face of the viewer is reflected on the computer screen. When he or she touches
it, it is blurred like a reflection on a water surface. This reflection is not only a poetic
attempt to face the memory and forgetfulness. It is also a technically evoked experience
of imaging which shows a look at oneself from the outside. Writer and hypertext
author Michael Joyce describes this work as associated with cinema as well as with
verbal narrations. “A woman greets her past self as if a sister or a lover, ... a man
attempts to trick the self he was instants before ... . Those metafictions … are, of
course, tales produced by an external viewer. The interactions … present themselves
to participants and viewers in layers of narration. Those simultaneous streams of private
and public meanings are not unlike our common experience of space in ordinary
life, whether over a kitchen table or over a table in a café.” 8 The interruption of nextness
into stillness – like Joyce suggests, annuls the gap, “inserting it and us again
into the present moment, interrupting the present with the present, interrupting the
insistence of what is next with a liquid now.” 9
8 Michael Joyce: Other mindedness. The emergence of network culture. Ann Arbor, 2000.
9 Ibid.