ΜΕΤΡΗΣΗ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ 21Το επίπεδο της στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκεστο P
22 M. Σαρηγιάννη και συνΠίνακας 2. Τα ανθρωπομετρικά και βιοχημικά χαρακτηριστικά των δύο υπο-ομάδων των ατόμων με παχυσαρκία, δηλαδή τωνατόμων με ευαισθησία στην ινσουλίνη και των ατόμων με αντίσταση στην ινσουλίνη.Άτομα με παχυσαρκίακαι ευαισθησία στην ινσουλίνη(n=27)Άτομα με παχυσαρκίακαι αντίσταση στην ινσουλίνη(n=28)Tιμή PΗλικία 44±12 45±12 0,7Φύλο (Α/Γ) 2/25 4/24 −ΔΜΣ (kg/m 2 ) 34,9±5,2 37,6±5,5 0,9Περίμετρος μέσης (cm) 108±14 115±16 0,1Περίμετρος ισχίων (cm) 122±10 127±14 0,14ΣΑΠ (mmHg) 126,5±11 134±13 0,008ΔΑΠ (mmHg) 84,2±6,4 86±8,9 0,4Χοληστερόλη (mg/dL) 210±42 201±35 0,4Τριγλυκερίδια (mg/dL) 125±65 161±86 0,14HDL-Χοληστερόλη (mg/dL) 51±10 46±9 0,052LDL-Χοληστερόλη (mg/dL) 135±41 123±28 0,25HOMA-IR 2,6±1 4±1,7 0,008Ινσουλίνη (μU/mL) 11,8±4,2 16,24±6,7 0,038Γλυκόζη (mg/dL) 90±15 99±12 0,005HbA1c (%) 5,37±0,52 5,39±0,8 0,7Όπου P, αντιπροσωπεύει τη στατιστική πιθανότητα να είναι ίδιες οι ομάδες των ατόμων με παχυσαρκία και ευαισθησία στηνινσουλίνη, και των ατόμων με παχυσαρκία και αντίσταση στην ινσουλίνη. Όπου, ΔΜΣ: δείκτης μάζας σώματος, ΣΑΠ: συστολικήαρτηριακή πίεση, ΔΑΠ: διαστολική αρτηριακή πίεση, HOMA-IR: Homeostatic model of assessment of insulin resistance. Οι τιμέςαντιπροσωπεύουν το μέσο όρο±σταθερή απόκλιση.6. Ισορροπία οξειδωτικών-αντιοξειδωτικών(PAB)Στο σύνολο των ατόμων, προσδιορίστηκε η PAB και ησύγκριση μεταξύ των ομάδων έδειξε ότι τα άτομα φυσιολογικούβάρους έχουν χαμηλότερες τιμές PAB (71,1±9,7) από τα άτομα με παχυσαρκία (P=0,004). Επιπλέον,στην ομάδα των ατόμων με παχυσαρκία οι τιμές της ΡΑΒδε διέφεραν σημαντικά μεταξύ των ινσουλινοανθεκτικών(95,9±26,5) και των ινσουλινοευαίσθητων ατόμων(90,6±20,9, P>0,1) (πίνακας 3). Τέλος, δεν παρατηρήθηκανδιαφορές μεταξύ των δύο φύλων.Ακολούθως, διερευνήθηκε η ύπαρξη συσχέτισηςμεταξύ των τιμών της ΡΑΒ και γνωστών δεικτών φλεγμονής,καθώς και βιοχημικών παραμέτρων. Οι τιμέςτης ΡΑΒ παρουσίασαν συσχέτιση με το ινωδογόνο, τοουρικό οξύ και τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων,αποδεικνύοντας ότι αποτελούν έναν αξιόπιστο δείκτητου οξειδωτικού στρες. Επιπλέον, διαπιστώθηκε θετικήσυσχέτιση μεταξύ των τιμών της ΡΑΒ και των τριγλυκεριδίων.Τέλος, οι τιμές της ΡΑΒ είχαν θετική συσχέτισημε ανθρωπομετρικούς δείκτες, δηλαδή το ΔΜΣ και τιςπεριμέτρους μέσης και ισχίων (πίνακας 4). Μάλιστα, όσοαυξάνεται ο ΔΜΣ, τόσο αυξάνονται οι τιμές της ΡΑΒ, δηλαδήτο οξειδωτικό στρες.7. ΣυζήτησηΣτην παρούσα εργασία, προσδιορίστηκε η ισορροπίαμεταξύ οξειδωτικών και αντιοξειδωτικών παραγόντωνστο πλάσμα ολικού αίματος ατόμων με παχυσαρκία καιατόμων φυσιολογικού βάρους. Σκοπός ήταν να ελεγχθείεάν η συγκεκριμένη μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθείγια τον προσδιορισμό του οξειδωτικού στρες σε άτομαυψηλού κινδύνου για αθηροσκλήρωση.Διαπιστώθηκαν υψηλότερες τιμές οξειδωτικού στρεςστα άτομα με παχυσαρκία σε σύγκριση με τα άτομα φυσιολογικούβάρους, καθώς και συσχέτιση μεταξύ τουδείκτη μάζας σώματος και του οξειδωτικού στρες. Είναιη πρώτη φορά που η συγκεκριμένη μεθοδολογία εφαρμόζεταιγια τον προσδιορισμό του οξειδωτικού στρεςσε άτομα με παχυσαρκία. Συμφωνεί όμως με αρκετέςμελέτες που χρησιμοποιούν διαφορετικούς δείκτεςτου οξειδωτικού στρες και καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμαότι, δηλαδή, η παχυσαρκία εμφανίζει αυξημένοοξειδωτικό στρες τόσο στα πειραματόζωα όσο και στονάνθρωπο. 12–14 Επιπλέον, πλήθος μελετών επιβεβαιώνουντην ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ του οξειδωτικού στρεςκαι του δείκτη μάζας σώματος. 13–15Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί υπάρχει αυξημένο οξειδωτικόστρες στην παχυσαρκία. Πιθανολογείται ότι είναι δυνατόνα οφείλεται στην αυξημένη πρόσληψη τροφής ή στην© 2011 Ελληνική Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης