The First Epistle to Timothy — رساله اول به ... - Muhammadanism

10:6طمع ريشه همه بدهيها است — البته مقصود اين نيست كه تمام بديها در دنيا از طمع سرچشمهميگيرد.‏ بلكه مسلماً‏ اين يكي از بسيار منابع شرارت است.‏ به عنوان مثال،‏ طمع انسان را به سوي حسادت،‏ نزاع،‏دزدي،‏ خيانت،عنان گسيختگي،‏ خدا را فراموش كردن،‏ خودخواهي،‏ اختلاس و غيره سوق ميدهد.‏ميتوان از ثروت در خدمت خداوند و بسياري راههاي ديگر كه پيامدهاي خوبي دارد استفاده كرد.‏ اما در اينجاعلاقه بيش از حد به ثروت است كه به گناه ميانجامد.‏يكي از پيامدهاي بد طمع در اينجا ذكر شده است،‏ و آن دور شدن از ايمان مسيحي است.‏ انسانها در تقلايرسيدن به طلا و ثروت،‏ امور روحاني را ناديده ميانگارند و دشوار ميتوان گفت كه آيا واقعاً‏ آنها نجات يافتهاند ياخير.‏نه تنها آنان ارزشهاي روحاني را از دست دادهاند،‏ بلكه خود را به اقسام دردها سفتهاند.‏ دردها در اينجا بهطمع براي ثروت ارتباط داده شده است!‏ زندگي تباه شده يك تراژدي است.‏ از دست دادن فرزند يك درد است.‏اين يك درد است كه ببينيم ثروت شخصي يك شبه به باد فنا ميرود.‏ از اينكه خدا را بدون نجات يا با دستانخالي ملاقات كرد بايد ترسيد.‏اسقف رايل(J.C. Ryle)اين موضوع را به اختصار بيان ميكند:‏‏«در حقيقت،‏ پول يكي از ارضا ناكنندهترين ثروتها است.‏ آن برخي از نگرانيها را برميدارد،‏ اما ترديدي نيستكه دلهره و اضطراب بسياري نيز به همراه دارد.‏ به دست آوردنش دردسر است.‏ حفظ كردنش پر از اضطراب.‏ دراستفاده از آن وسوسهها بسيار است.‏ در سوء استفاده از آن گناه.‏ از دست دادنش موجب غم ميشود.‏ خلاصييافتن از آن بس دشوار است.‏ دو سوم تقلاها،‏ نزاعها،دعواها حقوقي در جهان هم يك علت دارد — پول!»‏زماني ثروتمندترين مرد دنيا،‏ مالك چاههاي نفت،‏ پالايشگاهها،‏ مخازن،‏ خط لوله و نيز هتلها،‏ يك شركتبيمه،‏ يك شركت بازرگاني و نيز شركت هواپيمايي بود.‏ اما ملك700آكري خود را با محافظان،‏ سگهاي وحشي،‏نردههاي استيل،‏ نورافكنها،‏ زنگها و آژيرها احاطه كره بود.‏ او علاوه بر ترس از هواپيما و كشتي،‏ از بيماري،‏كهولت و بيكسي و مرگ نيز ميترسيد.‏ او تنها و نااميد بود و اذعان ميداشت كه پول خوشبختي نميآورد.‏.7مسئوليتهاي پاياني تيموتائوس(21-11:6)11:6تيموتائوس در اينجا يك مرد خدا خطاب شده است.‏ در عهد عتيق اين لقب به انبيايي داده ميشد كهرفتارشان آسماني بود.‏ شايد اين آيه ميخواهد بگويد كه تيموتائوس عطاي نبوت داشت.‏ نقطة مقابل مرد خدا،‏ ‏«مردگناه»‏ است كه در دوم تسالونيكيان2يافت ميشو.‏ مرد گناه همان مظهر گناه خواهد بود.‏ هر رفتار او انسان را به يادگناه مياندازد.‏ تيموتائوس بايد مرد خا باشد،‏ مردي كه خدا را در ذهن انسانها تداعي ميكن و خدا را جلالميدهد.‏تيموتائوس در خدمت خود براي مسيح بايد از غرور ‏(آيهشهوات بيفهم و مضر ‏(آية4)، ناپاكي‏(آيه 5)، روح ناراضي ‏(آيات،(8- 6،(9و دلبستگي به ثروت بگريزد ‏(آيه.(10او بايد شخصيت مسيحي را در خود- ۴١ -