WOJEWÓDZTWO

22
MIASTO POZNAŃ
23
NA STARÓWCE W POZNANIU
I Trasa A ok. 1,8 km *
Dojazd: samochód, autobus, tramwaj, kolej
– kamienica nr 80 – wyburzona w początkach XX wieku, na jej miejscu, oraz
kamienic pod numerami 80 i 82, wzniesiono trzypiętrowy budynek mieszkalny,
własność Józefa Kościelskiego. Spłonął on w 1945, a na podstawie
starych rycin odtworzono pierwotną zabudowę,
– kamienica nr 81 – jw. na podstawie starych rycin odtworzono pierwotną
zabudowę,
– kamienica nr 82 – jw. na podstawie starych rycin odtworzono pierwotną
zabudowę,
– kamienica nr 83 – wielokrotnie przebudowywana, ocalała od zniszczenia
w 1945 r.. Dziś można podziwiać gotyckie mury, renesansowy strop wykonany
z profilowanych belek znajdujący się w przyziemiu. Fasada barokowa,
– kamienica nr 84 – pierwotnie gotycka kamienica została w latach 1554–
1558 przebudowana. Uwagę zwraca barokowa fasada z połowy XVIII w.
W 1959 elewację pokryło nowe sgraffito, przedstawiające G. B. di Quadro
na koniu. Obecnie budynek zajmuje oddział Biblioteki Raczyńskich – Muzeum
Literackie Henryka Sienkiewicza.
Pierzeja północna Stary Rynek
– kamienica nr 85 – w 1779 r. właścicielem został starosta koniński Jan Mycielski,
a następnie jego syn Stanisław. W 1902 r. kamienicę przebudowano
na dom towarowy. Po 1945 r. powrócono do późnobarokowej formy,
– kamienica nr 86,
– kamienica nr 87 – znany jest opis kamienicy z 1772 roku mówiący o zdobieniach
izby pierwszego piętra: „murkach z astryszkami malowanymi na
kształt olęderski, z listwami w nich drewnianymi” oraz suficie ze „sztukatorską
robotą i malowanym”. W 1906 rozebrana i przebudowana wraz
z sąsiednią kamienicą na dom towarowy. Po zniszczeniach z 1945 roku odbudowana
na podstawie litografii z XIX wieku. Zegar słoneczny zdobiący
szczyt zaprojektował Zbigniew Bednarowicz,
– kamienica nr 88 – odbudowana po zniszczeniach w 1945. Na fryzie znajdującym
się pod oknami drugiego piętra Julian Boss-Gosławski umieścił
wizerunki Izabelli Wisłockiej, która zaprojektowała odbudowę większości
kamienic tej pierzei rynku, oraz jej męża, Stanisława Wisłockiego, ówczesnego
dyrektora Filharmonii Poznańskiej,
– kamienica nr 89 – zbudowana jak gotycka. Zniszczył ją pożar w 1536 r., po
którym została odbudowana w stylu renesansowym. Spłonęła ponownie
w 1945, a odbudowana została w latach 1950–1954 w oparciu o obraz Juliusza
Knorra „Rynek poznański” w 1838 r.,
– kamienica nr 90 – zbudowana pierwotnie w stylu gotyckim. Pomiędzy 1714
a 1735 r. przebudowana przez ówczesnego właściciela generała Stanisława Jabłonowskiego
w stylu barokowym. Budynek zajmuje poznański oddział PTTK.
– kamienica nr 91 nazywana Pałacem Mielżyńskich,
– kamienica nr 92 – fasada, wzorowana na francuskim stylu Ludwika XVI, podobnie
jak układ wnętrz poza parterem, który pochodzi z początku XX w.,
– kamienica nr 94 – jej właścicielem w 1473 został burmistrz Jerzy Bok, który
przekazał ją swojemu wnukowi, Adamowi Bokowi,
– kamienica nr 95/96 – połączenia tych dwóch posesji dokonano w końcu
XVIII w. i przebudowano w stylu klasycystycznym. Przed połączeniem, kamienica
pod nr 95 wzmiankowana była w 1503 r. O funkcji poczty przypomina
tablica na ścianie kamienicy,
– kamienica nr 97 – wzmiankowana w XVI w. Kamienica została przebudowywana
w 1908 r. a w 1942 r. połączona w jeden budynek z kamienicami pod
numerami 98, 99 i 100. Po 1945 r. odbudowana jako osobny budynek na
podstawie litografii W. Baeselera z połowy XIX w.,
– kamienica nr 98 – wzmiankowana w XV/XVI wieku. Po 1945 r. odbudowana
jako osobny budynek na podstawie litografii,
– kamienica nr 99 – wzmiankowana w XV/XVI wieku. Po 1945 r. odbudowana
jako osobny budynek na podstawie litografii,
– kamienica nr 100 – wzmiankowana w XV wieku jako
własność Jana Grodzkiego.
Informacja turystyczna:
Centrum Informacji Turystycznej, Stary Rynek 59/60, 61-772 Poznań,
tel. 61 852 61 56, it@cim.poznan.pl