WOJEWÓDZTWO

36 37
POWIAT CHODZIESKI
II Trasa A ok. 1,4 km *
Dojazd: samochód, autobus, kolej
CHODZIEŻ
Miasto Chodzież położone jest w północnej części woj. wielkopolskiego,
w centralnej części Pradoliny Toruńsko Eberswaldzkiej pomiędzy Pojezierzem
Pomorskim a Pojezierzem Gnieźnieńskim w otoczeniu lasów i jezior.
Najstarsze ślady osadnictwa, jakie odnaleziono w Chodzieży, datuje się
na około 2000 lat p.n.e. Z tego okresu pochodzi kurhan ziemny zlokalizowany
przy dzisiejszej ulicy Słonecznej.
Ok. 1500 roku p.n.e. mikroregion chodzieski opanowała ludność kultury
łużyckiej, której obecność utrzymywała się przez niemal dziesięć wieków.
We wczesnym średniowieczu (VIII-XI w.) osada mieściła się na jednym ze
stoków, na południowym brzegu Jeziora Miejskiego. Pierwsza wzmianka pisana
o Chodzieży pochodzi z 1403 r. Nazwa „Chodzies” pojawia się w związku
z imieniem plebana miejscowego kościoła parafialnego. Jednak początków
osady, z której wywodzi się miasto należy szukać już co najmniej w XIII w.
Wieś Chodzież rozwijała się na szlaku handlowym Gniezno–Ujście. Lokacja
miasta na prawie magdeburskim odbyła się 3 marca 1434 r. Prawa miejskie
otrzymało miasto z rąk króla Władysława Jagiełły. Pierwszymi właścicielami
miasta byli Pałukowie, po nich Potuliccy, a od 1648 r. Grudzińscy herbu
Grzymała (Grzymalici), który stał się pierwowzorem dla późniejszego herbu
Chodzieży. Grudzińscy byli właścicielami Chodzieży aż do połowy XIX wieku.
Przełomem dla Chodzieży był rok 1656, kiedy na zaproszenie Grudzińskich
w mieście osiedlili się niemieccy
tkacze, przybywający ze spalonego
wówczas Leszna. Ich domostwa stały
się zaczątkiem „Nowego Miasta”.
W początkach XVIII w. do Chodzieży
dotarła druga fala imigrantów, głównie
sukienników. Zwarta zabudowa
rzemieślnicza jaką rozwijali, utworzyła
z czasem „przemysłowe” osiedle
tkaczy. Rewolucja przemysłowa
zaczęła się w Chodzieży w roku
1805, kiedy miejscowi sukiennicy
sprowadzili z Berlina pierwszą maszynę
do tkania i czesania sukna. Od
roku 1855 rozwój Chodzieży był ściśle
związany z produkcją ceramiczną.
Proces rozwoju nabrał tempa wraz
z uruchomieniem linii kolejowej Poznań–Chodzież–Piła
w 1878 roku.
19 lat później otwarto w mieście fabrykę
porcelany.
W SERCU
CHODZIESKIEJ SZWAJCARII
Spacer po mieście sugerujemy rozpocząć przy dworcu PKP na
ul. Dworcowej. Kierujemy się na północ i w prawo w ul. Prymasa S. Wyszyńskiego.
Następnie ok. 300 m i w lewo w ul. księdza Doktora T. Malepszego
wchodzimy do parku im. księdza Ostrowskiego. Tu możemy
wypocząć i obejść jeziorko. Kierujemy się na południe wąską ścieżką
do ul. Kościelnej i wychodzimy na Rynek w Chodzieży. Stąd na pierzei
zachodniej jest wejście na teren kościoła św. Floriana. Obchodzimy kościół
i wychodzimy na ul. Kościelną przy Domach Tkaczy. Dalej prosto
al. T. Kościuszki do ronda i ul. Składową wracamy do ul. Dworcowej na
parking.
Wydarzenia:
– Międzynarodowe
Chodzieskie Warsztaty
Jazzowe „Cho – Jazz”
– Ogólnopolski Festiwal
Piosenki Dziecięcej
i Młodzieżowej w Chodzieży
Warto zobaczyć:
– kościół parafialny św. Floriana,
gotycki z I poł. XV w.,
przebudowany w 1668 r.
z późnobarokowym wnętrzem
z 1754 r.,
– dzwonnicę późno klasycystyczną
z 1840 r.,
– pozostałości późnogotyckich
murów z zamku
z przełomu XV/XVI w.,
– domy tkaczy z XVIII
i XIX w., drewniane o konstrukcji
szkieletowej i murowanej,
– Straszny Dwór – dworek
z przełomu XIX i XX w.,
obecnie zaadaptowany na
hotel i restaurację,
– Sanatorium Przeciwgruźlicze
neobarokowe z lat 20.
XX w.
Informacja turystyczna:
Urząd Gminy Chodzież, ul. Notecka 28, 64-800 Chodzież,
tel. 67 282 16 08, www.gminachodziez.pl