Security Manager - ΤΕΥΧΟΣ 82

feature.Story
ανταγωνισμό με τον ιδιωτικό τομέα. Τούτο οφείλεται τόσο
στο ευρύτατο φάσμα της αποστολής της όσο και στο απρόβλεπτο
των παρουσιαζόμενων καταστάσεων, σε αντίθεση
με τον ιδιωτικό τομέα ο οποίος δύναται να επικεντρωθεί σε
πολύ λιγότερες αποστολές της δημόσιας αστυνομίας και να
τις προσφέρει με μικρότερο κόστος (Jones και Newburn,
1998: 245). Κατά τον Rousseau, όπως αναφέρεται από τον
Sandel (2012), από την στιγμή που «μια δημόσια υπηρεσία
παύσει να είναι βασική υποχρέωση των πολιτών, που αντί να
εργάζονται σ’ αυτές προσωπικά τις υπηρετούν με τα χρήματά
τους, δεν είναι μακριά η κατάρρευση του κράτους». Στον
αντίποδα όλων αυτών, καταγράφεται η άποψη των Osborne
και Gaebler (1993: 107) οι οποίοι θεωρούν ότι ο δημόσιος
τομέας, συμπεριλαμβανομένης της αστυνομίας, αντί
να φοβηθεί τον ανταγωνισμό, πρέπει να τον χρησιμοποιήσει
ως εργαλείο για την αναζωογόνησή του ή
«μπορεί να παραμείνει στάσιμος και να συρρικνωθεί, έως
ότου οι μόνοι πελάτες που χρησιμοποιούν δημόσιες υπηρεσίες
είναι εκείνοι που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά
μια εναλλακτική λύση». Μ’ άλλα λόγια, ανταγωνισμός, δεν
σημαίνει την επ’ αμοιβή παροχή υπηρεσιών από την
αστυνομία αλλά βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών
της προς το κοινωνικό σύνολο.
ΣτΣ: Η Ελληνική Αστυνομία, αφού απαξίωσε την ιδιωτική εταιρεία που
είχε αναλάβει την φύλαξη του Μετρό, στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι θα
το προστάτευε με διακόσιους αστυνομικούς και τέλος υπέγραψε την
σύμβαση για δωρεάν μετακίνηση των αστυνομικών. Όμως, ο αριθμός
των αστυνομικών που θα προστάτευε τις σταθερές συγκοινωνίες και τις
εγκαταστάσεις δεν αναφερόταν πουθενά, ενώ παράλληλα επανερχόταν και
η φύλαξη από ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ayling, J. και Shearing, C. (2008) ‘Taking care of business: Public police as
commercial security vendors’ στο Criminology & Criminal Justice, 8(1): 27–50.
Bayley, D. Η. και Shearing, C. (2001) The New Structure of Policing: Description,
Conceptualization and Research Agenda, Washington, DC: National Institute
of Justice, https://www.ncjrs.gov/pdffiles1/nij/187083.pdf (14 Μαρτίου 2014).
Benson, B. L. (1998) Crime Control Through Private Enterprise στο The
Independent Review, 2(3): 341-371.
Born, H; Caparini, M. and Cole, E. (2007) ‘Regulating Private Security in Europe:
Status and Prospects’ Geneva Centre for the Democratic Control of Armed
Forces, http://www.dcaf.ch/Publications/Regulating-Private-Security-
Companies (accessed 8th July 2014).
Brodeur, J-P. (2010) The Policing Web, New York: Oxford University Press, Inc.
Confederation of European Security Services & Institut National des Hautes
Etudes de Securité (2008) Private Security and its role in European security,
Livre Blanc. http://www.coess.org/_Uploads/dbsAttachedFiles/CoESS-INHES_
White_Book_ Private_ Security_and_its_Role_in_European_Security.pdf
Gans, J. (2000) Privately paid public policing: Law and Practice, στο Policing
and Society 10(2): 183-206.
Hakala, J. (2007) ‘The regulation of manned private security: A transnational
survey of structure and focus’ City University School of Social Sciences,
Department of Sociology.
iefimerida (2017) «Αστυνομικοί σε Μετρό και Ηλεκτρικό -Θα αναλάβουν τη
φύλαξη των σταθμών».
Johnston, L. (1992) The Rebirth of Private Policing, London: Routledge.
Jones, T. και Newburn, T. (1998) Private Security and Public Policing, Oxford:
Clarendon Press.
Law Commission of Canada (2006) In Search of Security: The Future of Policing
in Canada. Ottawa: Law Commission of Canada.
McManus, M. (1993) From fate to choice – private bobbies, public beats:
private security patrol and the diminishing boundaries of neighbourhood
policing, Durham theses, Durham University.
Available at .Durham E-Theses Online: http://etheses.dur.
ac.uk/5541/1/5541_2980. PDF?UkUDh:CyT
Sandel, M. (2012) What Money Can’t Buy: The Moral Limits of Markets. New
York: Allen Lane.
Sergeant, H. (2008) The Public and the Police, London: Civitas.
Sklansky, D.A. (2006) ‘Private Police and Democracy’, στο American Criminal
Law Review, 43(1): 89-105.
Stenning, P. C. (2000) ‘Powers and accountability of the Private Police’,
European Journal on Criminal Policy and Research, 8(3): 325-352.
Δρυμιώτης, Α. (2019) «Χωρίς κόστος…» Οικονομική Καθημερινή (20 Ιαν.
2019) σελ. 9.
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 1715Β΄/17-05-2012), Αριθμ. ΓΠ/7630 Έ-
γκριση νέας ειδικότητας: «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ».
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 41Α’/29-02-2000) Ν. 2800/2000 «Αναδιάρθρωση
Υπηρεσιών Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, σύσταση Αρχηγείου
Ελληνικής Αστυνομίας και άλλες διατάξεις».
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 5537Β’/11-12-2018) Απόφαση 5220: Κάρτες
μετακίνησης στα μέσα μαζικής μεταφοράς του ένστολου προσωπικού του
Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 61Α’/ 31-03- 2011) Ν.3938/2011: Σύσταση
Γραφείου Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στο Υπουργείο Προστασίας
του Πολίτη και άλλες διατάξεις.
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 888 Β’/21-02-2012) Απόφαση 8004/21/2:
«Παροχή υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας πρ ς τρίτους με καταβολή
ανταλλάγματος.».
Κασσίμη, Α. (2018) «Φρουροί ΕΛ.ΑΣ. στον ηλεκτρικό και στο μετρό: Με «αντάλλαγμα»
δωρεάν μετακίνηση», στην εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής,
σελ. 29.
Μαγγανάς, Α. Δ. (2001) «Η ιδιωτική ασφάλεια (private security): Προβληματισμοί
και επισημάνσεις» στο Ποινική Δικονομία (3/2001): 274-284.
Παπαϊωάννου, Ζ. (2017) Δίκαιο της ιδιωτικής ασφάλειας: Ιδιωτικές επιχειρήσεις
παροχής υπηρεσιών ασφαλείας, Αθήνα: Σάκκουλας.
Σουλιώτης, Γ. και Κασσίμη, Α. (2017) «Στην ΕΛ.ΑΣ. η ασφάλεια μετρό – Η-
ΣΑΠ» στην εφημερίδα Καθημερινή (16 Δεκ. 2017) http://www.kathimerini.
gr/939464/article/ epikairothta/ellada/sthn-elas-h-asfaleia-metro---hsap
(πρόσβαση 18 Δεκ. 2017).
38 . security manager