CERVIO, PEDRO.pdf - Universidad de Navarra
CERVIO, PEDRO.pdf - Universidad de Navarra
CERVIO, PEDRO.pdf - Universidad de Navarra
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
LA INTERIORIDAD EN LOS PRIMEROS DIÁLOGOS DE SAN AGUSTÍN 141<br />
animarlos a buscar la sabiduría. En el segundo y el tercero Agustín y Alipio<br />
discuten sobre la verdad y la sabiduría. El diálogo termina con la peculiar<br />
teoría <strong>de</strong> Agustín acerca <strong>de</strong> la que cree ser la verda<strong>de</strong>ra doctrina <strong>de</strong> los académicos<br />
82 .<br />
La interioridad aparece ya en el prólogo <strong>de</strong>l Contra Aca<strong>de</strong>micos.<br />
Agustín escribe a Romaniano que no cesa <strong>de</strong> rogar a Dios para «que te<br />
vuelva a ti mismo» y <strong>de</strong> este modo permita «que tu ánimo, impaciente por<br />
respirar, salga, por fin, a la atmósfera <strong>de</strong> la verda<strong>de</strong>ra libertad» 83 .<br />
Des<strong>de</strong> el comienzo <strong>de</strong> los Diálogos <strong>de</strong> Casiciaco vemos que la interioridad<br />
aparece como una invitación a volver a uno mismo. El alma tien<strong>de</strong><br />
a dispersarse en lo exterior, a extrañarse. Sin embargo, para vivir su verda<strong>de</strong>ra<br />
vida el alma no se <strong>de</strong>be guiar por el testimonio <strong>de</strong> los sentidos. Antes<br />
bien, <strong>de</strong>be concentrarse en sí misma y observar su realidad interior. Vivir<br />
la verda<strong>de</strong>ra vida, la vida feliz, significa vivir según la razón 84 . De este<br />
modo, es posible alcanzar una auténtica liberación. Así lo indica la misma<br />
filosofía:<br />
Porque ella enseña, y con razón, que no se <strong>de</strong>be dar culto ni estimar<br />
lo que se ve con los ojos mortales, lo que es objeto <strong>de</strong> percepción sensible.<br />
Ella promete mostrar con claridad al verda<strong>de</strong>rísimo y ocultísimo Dios, y ya<br />
casi se digna a mostrármelo a través <strong>de</strong> espléndidas nubes 85 .<br />
Es esta y no otra la manera en que vive el sabio:<br />
Por investigar es sabio, y por ser sabio, dichoso, pues él aparta <strong>de</strong><br />
su mente todos los lazos corporales y se concentra en sí mismo. No se <strong>de</strong>ja<br />
lacerar por las pasiones, sino que, con ánimo tranquilo, se consagra al estudio<br />
<strong>de</strong> sí mismo y <strong>de</strong> Dios 86 .<br />
82. Sobre este diálogo pue<strong>de</strong> consultarse el estudio <strong>de</strong> REALE, G., «Agostino e il<br />
Contra Aca<strong>de</strong>micos», en L’opera letteraria di Agostino tra Cassiciacum e Milano. Atti<br />
<strong>de</strong>lla prima sessione <strong>de</strong>l Congresso Internazionale Agostino nelle terre di Ambrogio (1-<br />
4 ottobre 1986), G. Reale et al. (eds.), Edizioni Augustinus, Palermo 1987, pp. 13-30.<br />
83. «Nihil pro te nobis aliud quam vota restant, quibus ab illo cui haec curae sunt<br />
Deo, si possumus, impetremus, ut te tibi reddat –ita enim facile red<strong>de</strong>t et nobis– sinatque<br />
mentem illam tuam, quae respirationem iam diu parturit, aliquando in auras verae<br />
libertatis emergere». C.Ac. 1.1.1.<br />
84. Cfr. C.Ac. 1.2.5.<br />
85. «Ipsa enim docet et vere docet nihil omnino colendum esse totumque contemni<br />
oportere, quidquid mortalibus oculis cernitur, quidquid ullus sensus attingit. Ipsa verissimum<br />
et secretissimum Deum perspicue se <strong>de</strong>monstraturam promittit ei iam iamque<br />
quasi per lucidas nubes ostentare dignatur». C.Ac. 1.1.3.<br />
86. «Nam hoc ipso, quo quaerit, sapiens est, et quo sapiens, eo beatus, cum ab omnibus<br />
involucris corporis mentem quantum potest evolvit et seipsum in semetipsum colligit,<br />
cum se non permittit cupiditatibus laniandum, sed in se atque in Deum semper<br />
tranquillus intenditur». C.Ac. 1.8.23.