P. Ovidii Nasonis Fastorum Libri Duodecim, Quorum sex posteriores ...

5
10
15
20
25
30
[165] Fastorum liber septimus
Iulius ut cives, totumque coercuit Orbem,
Et possessa suis regna recepit avis.
Correxit mores, leges correxit, et Annum,
Deque meo dixit nomine Mensis eat.
Assensere Patres, tum cepit Iulius esse,
Cui primum e quinti nomine nomen erat.
Natus in hoc Caesar, proles illustris Iuli,
Anchisae, et magnae Cypridis iste nepos.
Iunius expulerat Reges; Consulque vocatus,
Presserat infenso Regia sceptra pede,
Tum sumpsit fasces pro libertate Quiritum,
Qua fit luce sacrum viscere Carna tibi.
Iunius hinc Mensis, sequitur quem Iulius, illo
Iulius Imperium sumpsit, et arma tulit.
Hinc Iuli migrat conductor ab aede Calendis,
Et novus ignotos placat odore Lares.
Hic captae est urbis species, fit clamor ubique,
Hic veteres aedes deserit, ille subit.
Talis erat Nonis Populi fuga, cum timor urbem
Cepit, et incerto plebs fuit acta metu.
Vel quod ab hesterna Capitoli incendia luce,
Atque ustos saevo viderat igne Deos.
Hinc timidi venit Populi fuga, tecta relicta,
Tutus in immensa non fuit urbe locus.
[166] Vel quod apud Capreae viridantia prata paludis,
Belliger ad superos Romulus ivit avos.
Attoniti mansere Patres, cum fulmen, et imber
Deciderent, timor hinc, et fuga facta fuit.
Tertia sed causa est melior, gens Gallica nuper,
Ceu torrens, Latios depopularat agros,
Quidquid restiterat caesum, Romana iuventus