P. Ovidii Nasonis Fastorum Libri Duodecim, Quorum sex posteriores ...

405
410
415
420
425
430
Fastorum Liber Nonus
Utque Iovis domus est coelum, sic Caesaris Orbis,
Perpetuo terras haec domus una regat.
A laeva templi laqueatum Iuno sacellum
Obtinet, a dextra Pallas amica subit.
Invenit haec numeros, illi numerantur et anni,
Quos agit in patrio Roma beata solo.
Inde scies fasces gessit quo tempore Consul,
Illo quis Praetor, quisve Tribunus erat.
Hanc Divam factus Consul Romanus adorat
Et victor laurum ponit in aede Deae.
Bellorum, Pacisque potens Tritonia virgo est,
Hinc illi laurus sacraque oliva fuit.
Arma gerit quibus adversum procurrat in hostem,
Atque oleam, pacem si modo poscat, habet.
Quadriiugis laetatur equis, curruque superba,
Proterit inflexo quos pudet esse genu.
Cincinnatum olim pangentem in limine clavum
Atque triumphantem viderat una dies.
[215] Viderat et Pallas, susceptaque vota benigne
Audierat, fusas audieratque preces.
Ipsa sonum, strepitumque simul, plausumque 22 canentis
Plebis, Io magna voce Triumphe venis.
Tam celebris causas liceat memorare Triumphi,
Res est victuro carmine digna cani.
Notus erat bellis, sed culto Quintius agro
Notior, huius erant iugera pauca soli.
Quintia trans Tyberim nobis nunc prata vocantur,
Exculta a tanto regna beata viro.
Ille iugo tauros solitus subnectere, coniux
Racilia in solito pascere monte pecus.
Hos neque tunc plumae, nec stragula picta fovebant,
Sed stupa molliculus iuncea lectus erat.
22 corr. pro plansumque