P. Ovidii Nasonis Fastorum Libri Duodecim, Quorum sex posteriores ...

200
205
210
215
220
225
230
Fastorum Liber Nonus
Aut hederae, Bacchi serta dicata comis.
Ille levi vapulat nudato cuspide thyrso,
Aut sentit pavidae tergora rapta damae.
[209] Alter missa manu bellaria blanda remittit,
Pomaque lascivo quae cecidere sinu.
Purgamenta animae vannus tenet, et tenet ova,
Vivaque mordaci sulphura mixta sale.
Sunt qui Cadmaeis portent abscondita cystis
Orgia, Thebani quae reperere viri.
Fertur et obscoeni plaustro pars nota Priapi,
Et quae non vellet tangere casta nuces.
Non illo bona verba die: lascivia regnat,
Ebrietas petulans, et malesana Venus.
Luditur incompto versu, lusuque soluto,
Excitet ut Venerem psaltria carmen habet.
Interea plenis spumat Vindemia labris,
Praelaque concusso vecte repressa gemunt.
Fons fluit, et diti restagnat cupa liquore,
Dum largus medicas fundit Iacchus opes.
Plebs, Patres, Princeps, virgo, matronaque, gaudent
Festum hoc per plures concelebrare dies.
Addunt et noctes, quas multa lampade rumpunt,
Dum faciunt Bromio festa proterva Deo.
Festaque devictum ob Persen, Volscosque rebelles,
Miscent, qui quondam bella tulere novem.
Deque triumphatis fiunt sacra laeta Phaliscis,
Et Veiis aegre sub iuga nostra datis.
Tunc quoque dicuntur laudes in carmina missae,
Ob victos Poenos magne Metelle tuae.
Ante graves currus tredecim selecta videbas
Corpora, magnanimum corpora capta ducum.
Et quas Roma boves mirata est, nomine lucae,
Queis nivei dentes, atque proboscis ebur.
Bellua Romano nondum bene cognita civi,