vol. 2

EPISTOLA DE INCARNATIONE VERBI 4 1 7
mandavit quaestionem, hanc ex suo posuit similitudinem, sed solummodo tres
personas affirmat esse tres res, sine additamento alicuius similitudinis. Cur eigo
3 fallitur aut fallit sub nomine rei, cum id ipsum significetur sub nomine dei?
Nempe aut deum esse rem illam negabit, in qua tres personas immo quam
tres fatemur esse personas ; aut si hoc non negat, consequens est ut sicut
6 asserit personas tres non unam sed tres esse res, ita quoque affirmet easdem
personas non unum sed tres deos esse. Quae quam impia sint iudicent Christiani.
Sed dicet : Non cogit quod dico ,tres res' fateri tres deos, quoniam
9 tres illae res simul sunt unus deus. Et nos dicimus : Ergo singula quaeque
res de illis tribus, id est singula quaeque persona, non est deus, sed ex tribus
rebus conficitur deus. Pater igitur non est deus, filius non est deus, spiritus
12 sanctus non est deus, quomam nec de singulis nec de duobus, sed solum de
tribus simul nominatis dicendus est deus ;
quod similiter est impium. Nam si
ita est, non est deus simplex natura, sed partibus composita. Sed si simpli-
15 cem habet intellectum et non multiplicitate phantasmatum obrutum, intelligit
simplicia praestare compositis, quantum ad simplicitatem attinet et compositionem
;
quoniam omne compositum necesse est aut actu aut intellectu posse
18 disiungi, quod de simplicibus intelligi nequit. Cuius enim partes cogitari non
possunt, id in partes dissolvere nullus intellectus potest. Si ergo deus tribus
ex rebus compositus est : aut nulla natura simplex est, aut aliqua natura est
2i alia quae in aliquo praestantior est natura dei ;
quae utraque quam falsa sint
non est obscurum. Quod si iste de illis dialecticis modernis est, qui nihil esse
1 quacstionem] Cf. supra citatam epistolam IOHANNIS (Floril. Patr., fasc. XXVIII,
p. 37). — Ex eo quod IOHANNES exempla allata impugnat, haec non eius esse conicio.
18-19 Nam — composita] Cf. Monologion, c. XVII, vol. I, p. 31 s. 17-18quoniam
— disiungi] Cf. Proslogion, c. XVIII, vol. I, p. 1 14,19-21 : Nam
quidquid partibus
est mnctum... vel actu vel intellectu dissolvi potest. 20-21 dei] Cf. ibid., c. II,
p. 101,5: credimus te esse aliquid quo nihil maius cogitari possit.
5 fatemur tres VP sicut] ipse add. D 6 affirmat V 9 dicamus VP
12 quoniam] Quoniam VP nec de singulis] non de singulis P 14 deus om. R
17 actu] auctu V 19 dissolvere] resolvere VP 20 nulla] nullus /
Rec. 11,2 : 7 tres esse deos (cum Rec. /) VP
Conspecius cum Rec. 1 : 3 sub rei nomine 4 rem illam] rem aliquam
4-5 in qua — esse personas om. 5-7 aut si — deos esse] aut similiter tres
personas non unum deum sed tres esse deos affirmabit 7 Quod quam impium
sit 8 tres res om. 9 simul om. 13 Nam] Quod 14
partibus om. 22 iste om.
H-3