Men in White: schermers. Ingenieurs in het wild. Dineren in ... - VTK

Afterlife
gewoon een aantal boeken kopen en
zo open minded mogelijk naar de dingen
kijken. Het is goed om eens wat
afstand te nemen van de dingen, van
eens na te denken. Ervoor moest ik
altijd maar doen, nu had ik eens de tijd
om rustig te herbronnen. Je moet niet
altijd hetzelfde stramien aanhouden,
zo kan je je kijk op hetzelfde eens
herzien. Je kan naar dezelfde zaak
kijken op twee verschillende manieren,
zo stel je jezelf in vraag.
Red: U bent duidelijk iemand die
van nieuwe uitdagingen houdt.
Hebt u voor uzelf nog nieuwe doelen
voor ogen?
Neen, zeker niet. Ik heb nooit op lange
termijn voor mij uitgekeken. Ik neem
de dingen zoals ze komen. Wanneer
nieuwe interessante mogelijkheden
zich aanbieden grijp ik ze en probeer
ik daar het maximum uit te halen.
Daarna zie je wel wat er gebeurd. Ik
heb dus geen idee wat ik over drie
jaar ga doen.
Wat ik misschien echt nog wel wil
doen is, als ik wat ouder ben, les
gaan geven. Wie weet later nog wat
consulting...
Ik heb eigenlijk geen plan, alles is
gekomen zoals het kwam. Ik heb alles
op zijn beloop laten gaan, en ik heb
nergens spijt van. Eigenlijk wel een
mooie conclusie...
Voor jullie gaat het nog veel flitsender
worden: de tijd van je hele leven lang
rustig aan één carrière te bouwen is
voorbij. Op die manier vermijd je ook
dat mensen op heel jonge leeftijd uitgeblust
geraken. Dat moet je ten alle
tijde vermijden.
Zoals wanneer je een marathon loopt,
je mag je niet forceren van bij de start.
Je trekt geen spurt van in de eerste
kilometer, die hou je voor de laatste.
Red: Waar blijft u de drive halen?
Uit de nieuwe uitdaging, uit
de nieuwe dingen, de nieuwe
mensen die je leert kennen.
Ik moet zeggen, ik heb al heel plezante
dingen gedaan, en ik kan niet
spreken van jobs die me zijn tegengevallen.
Het viel me bijvoorbeeld
Ir.Reëel 30
heel zwaar om Peru te verlaten. Je
hebt daar dingen uitgebouwd, goede
resultaten geboekt, dan is het niet zo
eenvoudig om zomaar afscheid te nemen.
Maar je moet goed beseffen, je
werkt in een groot internationaal bedrijf,
als de grote baas je vraagt om
terug te komen, dan doe je dat. Zo
een bedrijf is geen democratie, dat
moet je zeker niet denken. Je moet er
vanuit gaan dat als één van uw bazen
iets vraagt, je dat ook moet doen.
Je bent ook maar één persoon, en je
hoort je te gedragen naar de wensen
van de bazen. Dat is uit respect voor
de baas. Peru verlaten was ook voor
mijn vrouw niet makkelijk. We hadden
daar een zeer goed leven. De kwaliteit
van het leven in Peru was zeker
zo goed als in Belgie.
Red: Heb je misschien een paar
studietips voor de nakende examens?
Als ik dan toch iets moet opnoemen
dan zou ik zeker willen wijzen op het
belang van structuur. Probeer altijd
eerst te conceptualiseren en daarna
pas vanbuiten te leren. Je moet altijd
tussen de bomen het bos blijven zien.
Het grote geheel staat voor de details,
die kan je steeds terug vinden. Dat is
belangrijk om weten.
Red: Heb je nooit heimwee naar de
mooie studententijd?
Neen, ik heb een heel mooie tijd gehad
en daar heb ik veel goede vrienden
aan over gehouden. En daar heb
ik nog zeer goede contacten mee,
en dat is hetgene wat bijblijft. Op die
manier heb ik zeer goede herinneringen
aan Leuven, via de vrienden en
ook de proffen.Het werkleven kan ook
zeer aangenaam zijn. Ik heb mij goed
geamuseerd in mijn studententijd,
maar velen zeggen te vaak dat dit de
mooiste tijd uit uw leven is. Maar ik
heb mij tijdens mijn werk ook enorm
geamuseerd, zeker omdat je dingen
mag doen, creatief zijn. Meewerken
aan grote projecten en daar goede
resultaten mee boeken geeft een
enorme voldoening. Dit is iets waar je
altijd naar zou moeten streven.
Na een boeiende epiloog over de
politieke situatie in België en het perspectief
daarop vanuit het buitenland,
bedanken we meneer Van Twembeke
van harte voor zijn kostbare tijd.
Bij het ons naar buiten begeleiden
brengen we nog even een bezoekje
aan “de energiebeurs”. Omdat die om
11u reeds sluit en wij pas bij valavond
in Brussel vertoeven, is het daar een
relatief rustig kantoor. “Door de dag is
het hier een zottenkot!” Weet Willem
ons te melden, “Dan wemelt het hier
van de mensen en iedereen is dan
druk in de weer.” Een beetje jammer
dat we dit niet in volle werking konden
zien, maar wie weet bij een volgende
gelegenheid...
We vroegen meneer Van Twembeke
naar een anekdote uit zijn
studententijd: “Wat is u zowat het
meest bijgebleven?”
“Ik herinner mij dat ik ooit een vak
heb gevolgd bij een professor, die
heette Jacky Peeters. Die man was
tegelijk prof en priester, en die gaf
het vak Trillingen in mechanica.
De manier waarop hij les gaf was de
volgende: om alles aan de aula te
tonen gebruikte hij een overhead en
zo een plastieken rol, en hij schreef
op die rol zijn cursus over. Powerpoint
bestond in die tijd nog niet...
Nu had iemand een bladzijde uit
de cursus gepikt en bij het doceren
schreef hij gewoon door, zonder te
merken dat er een hele bladzijde
ontbrak in zijn redenering, met als
gevolg dat de uitleg helemaal niet
samenhing.
Dat vond ik toen, en nu nog trouwens,
behoorlijk frappant.”