'n Diskursiewe ondersoek van enkele verteenwoordigende ...

waartydens diskursiewe strukture hom nie meer alleenlik geïnteresseer het nie,
maar ook die verbandlegging tussen diskoers en mag. Foucault se assosiasie tussen
diskoers en ideologie hou vervolgens ook ‘n groot mate van potensiaal in m.b.t. ‘n
analise van die wyses waarop die historiografie aandadig kon/kan wees aan
magsuitoefening of onderdrukking.
1.2 Foucault se “argeologiese” metode van diskoersanalise
Soos wat Marius Crous ( 2002b : 9 – 11 ) in sy bespreking van Foucault se
opvattinge oor diskoers aandui, kan Foucault se oeuvre in vier fases van
ontwikkeling verdeel word : die Heideggeriaanse fase, die strukturalistiese fase,
die argeologies-genealogiese fase en die etiese fase. Foucault onderneem in die
strukturalistiese fase van sy werk ‘n studie van die psigiatriese diskoers in
Madness and Civilization ( 1962, vertaal in Engels in 1967 ) en ‘n studie van die
diskoers van die mediese wetenskap getiteld The Birth of the Clinic ( 1963, vertaal
in 1973 ), soos wat Crous aantoon. Die argeologiese fase van sy werk word ingelui
deur The Order of Things ( 1966, vertaal in 1970 ), gevolg deur The Archaeology
of Knowledge ( 1969, vertaal in 1972 ). Discipline and Punish ( 1975, vertaal in
1977 ) lui die genealogiese fase van sy werk in, terwyl die etiese fase van Foucault
se werk bestaan het uit drie tekste oor die geskiedenis van seksualiteit : The
History of Sexuality ( 1976, vertaal in 1978 ), The Use of Pleasure ( 1984, vertaal
in 1986 ) en The Care of the Self ( 1984, vertaal in 1988 ).
Benewens enkele insiggewende essays wat Foucault oor die geskiedenis geskryf
het, soos “Nietzsche, Genealogy, History”, “On the Ways of Writing History” en
“Return to History”, is hy nie ‘n historikus of geskiedenisfilosoof in die
tradisionele sin van die woord nie en het hy selde direkte kommentaar gelewer oor
die geskiedenisfilosofie en met tydgenootlike geskiedenisfilosowe in gesprek
getree. Desnieteenstaande was Foucault se invloed op die twintigste eeuse
24