Non Dignum Est Ek wil wegdoen van die sorge, pyne, smart van ...

het en ’n hippie liedjie komponeer. Ek soek die prinsessie, ek
kry haar nêrens nie.
Ek roep na haar, maar my stem verdeel in ’n duisend eggo’s.
Haar pa gaan my vrek maak, haar ma gaan my afslag. “My
nooi is in ’n nartjie…” hoekom draai dit nou in my kop rond?
Dan ruk iets my terug tot die werklikheid.
Voor my is ’n geslote deur en agter daardie deur hoor ek iets
waarvan ek nie hou nie. Ek voel die woede in my opstoot. Ek
pluk die deur met mening oop. Ek staan sprakeloos…
Die toneel waarop ek afkom is een te veel. My
prinsessie…kaal, met ’n vreemde man op haar. Ek sien die
verraad, ek sien die gesigte besmeer met uitdrukkings van
seksuele bevrediging.
Nee, sê asseblief vir my dis ’n nagmerrie!
Hulle is sprakeloos. Ek is sprakeloos. My oog vang die
rewolwer wat op die tafel naaste aan my lê. ’n Pragtige wapen.
Blink, aanloklik…amper soos my prinsessie, voor sy besmet is
deur ’n ander man. Ek strompel na die tafel en tel die
rewolwer op.
Ek rig dit op hulle. Sy raak histeries en hy raak net bleek. Sy
spring met haar nakende lyf van die bed af en kruip op die
vloer.
’n Skoot klap. Sy hele lyf ruk wanneer die koeël hom tref.
Bloed stroom uit sy regter skouer. Hy gryp sy skouer vas en
staan kop onderstebo. Dit lyk asof hy wag vir die volgende
skoot. Hy hoef nie lank te wag nie, want die volgende skoot
val. Bloed stroom uit sy maag. Nog ’n skoot in sy maag. Nog