rapport 1980-03 - Stowa

en waarbij de mengtijd bij voorkeur moet liggen tussen 0.5 en 1
sec.
Fig. 5. Statisch mengelement en de werking daarvan schematisch
weergegeven
Na de snelle mengfase moet de vlokvorming worden bevorderd door in-
breng van energie, hetgeen eveneens meestal door middel van roeren
wordt bereikt. Experimenteel moet worden bepaald, welke G-waarde
voor een bepaald systeem aan de vlok de beste bezinkeigenschappen
geeft. Zoals in het vorige hoofdstuk is aangegeven wil men ener-
zijds een hoge G-waarde om de vlokvormingssnelheid te verhogen,
maar anderzijds moet G niet zo hoog zijn, dat ten gevolge van de
wrijvingskrachten de vlokken in te kleine fragmenten uiteenvallen.
Om aan beide eisen te voldoen voert men de vlokvorming uit in
meerdere in serie geschakelde compartimenten, waarin de ingebrachte
roerenergie in elk volgend compartiment lager is dan in het voor-
gaande. Te Kippe en vinden de beste resultaten bij vlokvor-
ming in 4 compartimenten met elk een gemiddelde verblijftijd van 5
minuten, waarbij de G-waarden 140, 90, 70 en 50 sec-l bedragen.
Als criterium voor de vlokvorming wordt ook wel het produkt van G
en de verblijftijd T genomen.
camp10 neemt aan, dat voor een goede vlokvorming de GT-waarde moet
liggen tussen 10.000 en 100.000 bij een totale verblijftijd van
circa 20 minuten.
Ook op het gebied van de vlokvorming zijn er nieuwe technieken in
. ontwikkeling. Zo zijn in Nederland experimenten uitgevoerd met
golfplaatflocculatoren. Daarbij stroomt het water tussen golfplaten
en ten gevolge van de steeds terugkerende vernauwing en verwijding
wordt de benodigde energie ingebracht.
Ten gevolge van technische problemen (onder ander vervuiling) bij
de realisering zijn nog geen resultaten bekend van dit soort ex-
perimenten.
Bij de vlokkingsfiltratie wordt de benodigde energie verkregen door
de stroming door het bed van korrelvormig materiaal.
In het bed vindt dus zowel de vlokvorming als de vlokverwi jdering
plaats. De uitvoering hiervan zal worden besproken in hoofdstuk 5.