rapport 1980-03 - Stowa

tie en 6 de hydrodynamische invloed aangeef t, terwijl c een
evenredigheídsco~tante
is.
Uit deze relatie kunnen de volgende conclusies Wrden gYttokken
r
a, grbtere deeltjes(+ 1 ~ku)geven een hoger filtratie-rende-
&tit. Behalve echter als Pa +2 V, hetgeen het geval is bi j
transpdrt door diffusie.
b. ekn kleiner& korrelgrootte en een lagere filtratiesnelheid
verhogen de deeltjeliretentie.
c. Vethoging van temperatuur resulteert in een beter filtratieproces
behalve als B+v 6), due bij zeer kleine deeltjes,
of als sedimentatie een belangrijke rol speelt (V 7> 6 ),
hetgeen voor grote deeltjes met een relatief grote dichtheid
het geval is.
ad 2 hdien tijdens de transportfase de te venrijderen deeltjes bij
het oppervlak van de filterkorrels komen, dient er een zodanige
wísselwerking op te treden dat er een hechting tussen
deeltjes en korrels optreedt. Daarbij dient allereerst te
worden gewezen op het feit, dat niet elke botsing tuelien een
deeltje en een filtethrrel ook inderdaad oen hechting tot gevolg
heeft. Stumm en ot~elia70 schatten de botsingskfficiëntie
voor in natuurlijk water voorkomende colloxden op
10-2 tot 10-~ en voor gesuspendeerde deeltjes op ca.
10-3. Dat betekent dat voor Sen verkleving l00 - 10.000
botsingen nodig zijn.
Ten aanzien van de krachten, die voor hechtin zorgdragen is
uitgebreid gerapporteerd door Ives en Gregory 82 . Alb belangrijkste
twee worden genoemd de London-van der Wkalskrachten
en de interactie ten gevolg van de elektrische dubbellaag.
De moleculaire attractie-krachten van London-van der ka1 ontstaan
door wísselwerking tussen permanente en/of gernduceerde
dipolen en nemen af met de 6e macht van de afstand tussen twee
deeltjes. Daardoor zijn deze slechts over een zeer beperkte
af stand (meestal minder dan 0.05 vm) werkzaam. BeXnvloeding
van de London-van der Waals-krachten is in de meeste gevallen
niet mogelijk.
De elektrostatische krachten treden op ten gevolge van de
elektrische dubbellaag, die zich om de zich in het water bevindende
deeltjes en filterkorrels manifesteert. In hoofdstuk
3 is de dubbellaag reeds besproken. Bij de korrels van het
filtermateriaal treedt ditzelfde verschijnsel op.
Deze bezitten eveneens een negatieve zeta-potentiaal evenals
de meeste van nature in het water aanwezige verontreinigende
deeltjes. Er zal dus in vele gevallen sprake zijn van afstotende
krachten.
In het geval van Fe(0H)3- of A1(OH)3-neerslag zal aantrekking
kunnen voorkomen, aangezien hierbij een positief geladen
deeltje kan worden gevormd. hetgeen afhankelijk is van
.