Als de monnik spreekt weblog - Rick Timmermans

nende, tweehonderd oud-nyerodianen toe over: ‘Nu het crisis is moeten we
op zoek naar een nieuw systeem’. Hij hield zijn publiek voor dat we leven op
te grote voet, dat we in de ontwikkeling van het leven aangekomen zijn bij
een nieuw stadium, dat we niet terug kunnen naar het oude systeem, want
dat heeft gefaald. De journalist van Trouw, die aanwezig was bij de lezing
en verslag deed, schrijft dat spiritualiteit voor Wijffels onmisbaar is in het
zoeken naar antwoorden op de crisis. Over spiritualiteit zegt Wijffels: “Ik kijk
naar mijn eigen leven en het leven als zodanig als een voortgaand proces
van ontwikkeling, van het uit de wikkels halen van potentie – de essentie
van het leven. In dat proces spelen mensen een coördinerende rol, en is bewustzijn
evolutionair gezien de drijvende kracht. In de loop der geschiedenis
is er steeds meer bewustzijn toegevoegd aan de materie. Steeds weer
nieuwe ideeën en interpretatie van het leven zetten volgende fasen in van
maatschappelijke ontwikkeling en beschaving: de Egyptische, Griekse en Romeinse
beschaving, de Renaissance, de Verlichting.”
Herman Wijffels spreekt over “toevoegen van bewustzijn aan materie” en
“het nastreven van de essentie van het leven”, als hij het over spiritualiteit
heeft. Dat een monnik daar niet meteen met een knikkend hoofd naar zou
luisteren, doet er niet toe. Het gaat er niet om of Wijffels gelijk heeft, het gaat
erom dat hij het zegt. Wijffels spreekt voor bestuurders van topbedrijven en
begint over spiritualiteit. En niemand die dat vreemd vindt.
Spiritualiteit is doorgedrongen in alle hoeken van de samenleving. Als pater
Vesseur zijn gedachten laat gaan over de opkomst van spiritualiteit in het
publieke debat – met de daarbij behorende maand van de spiritualiteit in
november – zegt hij te weten hoe het komt dat iedereen zoekt naar spirituele
ervaringen. Het is heel simpel, “mensen zijn de weg kwijt”. Volgens hem
komt dat omdat de katholieke geitenfokvereniging verdween en het jeugdwerk
van de kerk wegebde. De kerk verdwijnt en dus ook de boodschap van
de kerk die je vroeger kon horen tijdens het schaapscheren. “God heeft de
mens gemaakt en iets van zichzelf in die mens gelegd. Als je jezelf zoekt, zoek
je dus ook iets van God en dat zoeken gaat niet weg als een zuil instort.” God
verdween, maar het spirituele zoeken van de mens verdween niet.
In de zoektocht van een postmodern mens is het begrijpelijk dat de spirituele
boodschap van Herman Wijffels een volle zaal trekt. Hij staat met twee benen
in deze wereld en haakt in op een filosofie die bij deze tijd past. Maar dat een
monnik met een saaie zwarte habijt, die het moet doen met een spiritualiteit
van vijftien eeuwen oud en eigenlijk nog veel ouder – Benedictus citeert aan
de lopende band uit het Bijbelboek Psalmen – graag gehoord wordt en waar
mensen van willen leren, dat blijft verbazen. Het versterkt de vraag hoe die
monniken leven en wat er zo sprekend is aan die oude boodschap.
12