oib ?<Y9 ^)

u
gebouwd (i f>10), en werden de Engelschen genoodzaakt Ambon te
verlaten. Dezen ruiden echter steeds de uit hunnen aard trouwelooze
Bandaneezen op, om de met ons geslotene handelsverdragen te schenden,
en hadden waarschijnlijk ook de hand in de vijandelijkheden,
die door de Inboorlingen tegen onze factorijen te Djapara, Mangkasar
en Djambi werden gepleegd; totdat zij zich weinige maanden na de
optreding van den Gouverneur Generaal JAN PiETERSZ. KOEN (1618—
1 C»2.3) openlijk als onze vijanden verklaarden en hun voornemen te
kennen gaven om de Nederlanders van Jakatra te verdrijven, hunne
vloot aldaar te vernielen, en al hunne koopvaardijschepen prijs te
maken. KOEN, die reeds begonnen was onze factorij te Jakatra in
staat van tegen weer te brengen tegen de vijandelijkheden der Vorsten
van Mataram en Tjeribon, bij welke zich thans ook die van Jakatra
voegde, versterkte haar nu meer en meer, en deed ook de schepen
zoo nabij mogelijk ten anker komen. Deze laatsten geraakten weldra
met een Engelsen smaldeel in een gevecht (1 Jan. 1619), dat-tot
geene beslissende uitkomst leidde, en waarna KOEN naar Ambon
zeilde om met de (laar aanwezige schepen zijne vloot te versterken.
Het opperbevel over het fort te Jakatra werd door hem opgedragen
aan Pi ETER VAN DEN BROEKE; en schoon deze door verraad in handen
der Jakatranen viel, werd het echter gedurende veertien dagen (10
Jan.—2 Febr.) heldhaftig verdedigd; totdat een inval der Bantammers
in Jakatra, waarbij zij de stad veroverden en den Vorst noodzaakten
zijn gebied aan hen af te staan, de Engelschen van eenen machtigen
steun beroofde en de Nederlanders, althans voor luit oogenblik, redde;
terwijl ook de Britsche vloot de reede verliet om op de koopvaarders
te gaan kruisen. Intusschen was deze hulp dei' Bantammers slechts
eigenbelang, en hun wezenlijk doel de Nederlanders, wier steeds
toenemende macht zij nog meer dan die der Engelschen vreesden,
van Java te verdrijven. De bezetting van het fort te Jakatra, dat
op last van Bewindhebberen der 0. 1. Compagnie Batavia genoemd
was, begreep dan ook weldra dat zij slechts van vijand veranderd
was, en ging voort zich zooveel mogelijk te versterken; terwijl de
Bantammers insgelijks verschansingen opwierpen, die gezegd werden
te moeten dienen tegen eenen gevreesden aanval van den Vorst van
Mataram, Inmiddels waren er tusschen de partijen onderhandelingen
geopend over het ontruimen der sterkte, welke van de zijde der
Nederlanders waarschijnlijk niet zeer ernstig gemeend waren, maar
door hen slepende werden gehouden in de hoop van weldra door de
terugkomst van KOEN te zullen worden ontzet. Deze verscheen dan
ook werkelijk (27 Mei) met eene macht van 17 schepen en 1000 man