oib ?<Y9 ^)

30
aan de huldiging Van den Wettigen Vorst. De oorlog werd nu met
vernieuwde kracht en met afwisselend geluk doorgezet tot 4753.
Maar omstreeks dezen tijd ontstond er verdeeldheid tusschen MANGKOE
BOEMI en zijnen neef Mas SAÏD, die intusschen ook zijn schoonzoon
geworden was; dewijl deze zich afzonderlijk tot de Compagnie gewend
had, met het voorstel om aan den oorlog een einde te maken, mits
hij tot Soesoehoenan werd verheven. Toen in deze voorwaarde niet
werd getreden, nam hij wel weder deel aan den oorlog, maar de
aanvoerders vertrouwden elkander niet meer. Door deze omstandigheid
werd MANGKOE BOEMI meer geneigd het oor te leenen aan
de voorslagen der Compagnie, die van hare zijde, zoowel als de
Soesoehoenan, hartelijk naar den vrede verlangde. Dientengevolge
werd in 1755 een vergelijk getroffen, waarbij de Compagnie, van
hare verkregene souvereiniteitsrechtcn gebruik makende, het rijk van
Mataram in twee deelen splitste, waarvan de grootste helft verbleel
aan PAKOE BOEWANA lil, met den titel van Soesoehoenan van Soerakniiii,
en het andere gedeelte gegeven werd aan MANGKOE BOEMI, die
den titel verkreeg van Sultan van Djokjokarta (Ngajogjakarta) naaide
plaats waar hij zijnen zetel vestigde, en den naam aannam van
AMANGKOE BOEWANA SENAPATI ING NGALAGA NGABDOE'RRAHMAN SAJID-
EDDIN PANNATAGAMA KHALIFATOE'LLAH of bij verkorting AMANGKOE
BOEWANA I.
De strijd tegen Mas SAÏD duurde nog twee jaren voort. Eerst in
1757 gehikte het door onderhandelingen hem tot onderwerping aan
de Compagnie te brengen. Hij verkreeg den titel van Pangéran
Adipati MANGKOE NEGARA en eene landstreek van vierduizend Tjatjahs
of familiëii in liet zuiden van het aan den Soesoehoenan toegewezen
deel der Vorstenliinden (dus heette van toen af het oude Mataram),
waar hij onafhankelijk leven koude, behoudens de verplichting om
bij plechtige gelegenheden ten hove van Soerakarta te verschijnen (*).
(') Later verkreeg hij nog van de Compagnie een jaargeld van 4000 piasters. Daarenboven
weldra inziende dat het in haar belang was, dat in de Vorstenlanden een van
haar afhankelijke doch van den Soesoehoenan onafhankelijke Prins resideerde, wist zij
bij dezen te bewerken, dat hij den aan MANGKOE NEtiaita afgestanen grond erfelijk
verklaarde in diens geslacht; terwijl de opvolger door haar benoemd zoude worden (1702}.
Dienovereenkomstig volgde in 1796 zijn kleinzoon Am.ia PHABOE PHANG WEuaNa hem
op, en verkreeg van de Compagnie een jaargeld van 2000 piasters.
In Djokjokarta werd, met gelijksoortige bedoeling, in 1813 door den Engelschen
Gouverneur RAFFLES de Pangéran Na'rü KOESOEMa tot onafhankelijk Prins verheven
met den titel van Pangéran Adipati PAKOE ALAM I, en hem eene uitgestrektheid
gronds van 500 tjatjahs toegewezen, erfelijk in zijn geslacht. Sedert 1833 kreeg deze
Vorst buitendien eene maandolijksche toelage van ƒ450, waarvoor hij een korps van
DO dragonders en 100 man infanterie moet op de been houden.