In twee uur naast je bed - InternetBladeren.nl

en een nieuwe knie gekregen”
de operatie. Nu staan ze na een paar uur alweer naast
hun bed. “Bizar om te zien”, zegt fysiotherapeut Tim
Janssen. “Maar het werkt wel. En het heeft ook een
psychologisch effect. Hoe sneller ze op de been zijn,
hoe prettiger ze zich voelen en hoe sneller ze weer
zelfstandig worden. De patiënt kan zo actief meewerken
aan zijn eigen herstel.”
Dezelfde zorg in minder dagen
“Om de patiënten snel op de been te krijgen, moesten
we vooral de anesthesie aanpassen”, zegt Defoort.
“En ook de fysiotherapeut en de verpleegkundigen
zijn de eerste dagen intensiever met de patiënt bezig.
Ze geven namelijk dezelfde zorg in minder dagen.
“Patiënten moeten nog
steeds hetzelfde kunnen
voordat ze naar huis
mogen”
Want de ontslagcriteria voor patiënten blijven natuurlijk
hetzelfde; ze moeten nog steeds hetzelfde kunnen
voordat ze naar huis mogen.” En als een patiënt om
bepaalde redenen minder snel herstelt? “Dan doen
we uiteraard een stapje terug. Hoe lang een patiënt in
het ziekenhuis blijft, varieert dan ook. De een kan de
derde dag al naar huis en de ander na vijf dagen.”
Als een speer
Soms moet Janssen patiënten zelfs afremmen, omdat
ze de eerste dag al te veel willen doen. Hij lacht. “Ze
gaan dan als een speer, terwijl de tweede dag juist de
zwaarste dag is met de meeste pijn.” Ook verplegende
Petra Toonen merkt dat de patiënten zich niet ziek
voelen en eerder zelfstandig zijn. Dat betekent dat
patiënten minder vaak een beroep doen op de verpleging.
Toonen: “Dus ondanks dat de patiënten sneller
hun bed uit zijn, ervaar ik geen hogere werkdruk.”
Het valt haar ook op dat patiënten tevredener zijn bij
het ontslag. “Ze zijn soepeler omdat ze minder lang
hebben gelegen en ze vinden het geweldig dat ze
eerder naar huis kunnen.” •
Een patiënt over de FastTrack
“Ik voelde me geen patiënt”
Een maandag in augustus. Lia Fonteijn (58 jaar)
uit Driewegen in Zeeland staat bijna op het
punt om naar huis te gaan. De vrijdag daarvoor
heeft ze een nieuwe linkerknie gekregen. “Om
8.00 uur ’s ochtends ging ik de OK op en om
11.00 uur stond ik alweer op mijn benen”,
zegt ze enthousiast. “Ik was goed voorbereid
op de FastTrack en vond het een fijn idee
dat ik snel na de operatie uit bed mocht
en niet veel hoefde te liggen. Toch had ik
wel iets van ‘eerst zien, dan geloven’. Maar
toen ik heel snel na de operatie al stabiel
kon staan, gaf dat vertrouwen. En mede
dankzij de goede ondersteuning van het
personeel was de angst ook meteen weg.”
“Ik heb mijn hele leven gedanst en ik houd
van bewegen. Ik zag dan ook op tegen
het liggen in bed. Daardoor degenereert je
lichaam; alles wordt zwak. Daarom was ik
erg blij dat ik hier weer snel op de been was.
Ik snap dat sommige patiënten er iets meer
moeite mee kunnen hebben, dat verschilt
natuurlijk per persoon. Maar voor de meeste
mensen is die FastTrack echt goed. Je bent
namelijk wel patiënt, maar je voelt je niet zo.”
MM | herfst 2011 9