prijsafspraken defensie 1 - SchildersVAK

Openbaar
95. De Raad constateert dat partijen niet betwisten dat ze voorafgaand aan de inschrijving bij
elkaar hebben gezeten om het project “Schilderwerkzaamheden aan de gebouwen 211, 212,
213 & 214 op de Generaal Majoor De Ruijter van Steveninckkazerne te Oirschot” te
bespreken.
96. De Raad is voorts van oordeel dat er geen rechtvaardiging kan zijn om met allen die door
Defensie waren uitgenodigd om de tafel te gaan zitten. Voor zover de betrokken
schildersbedrijven contact wilden met de heer [vertrouwelijk], de directeur van Spegelt,
hadden zij dit individueel moeten regelen. Spegelt zou dan met iedere onderneming
individueel mogelijke issues als technische onduidelijkheden met betrekking tot het project
kunnen doornemen. De Raad ziet dan ook niet hoe een bestekbespreking tussen de
Betrokken ondernemingen een legitiem karakter zou kunnen hebben.
97. Daarnaast stelt de Raad vast dat SWE en clementieverzoeker Dusol niet betwisten dat
partijen zich hebben gedragen zoals omschreven in paragraaf 2.4. Zij erkennen derhalve dat
deze gedragingen hebben plaatsgevonden, maar plaatsen kanttekeningen bij de vraag of
deze gedragingen sanctionering rechtvaardigen.
98. De Raad stelt tevens vast dat vertegenwoordigers van de Betrokken ondernemingen
verklaringen hebben afgelegd waaruit naar de mening van de Raad niets anders kan worden
afgeleid dan dat zij zich hebben gedragen op een wijze die heeft geleid tot afstemming van
inschrijfprijzen, een werkverdeling en een rekenvergoeding. Het aanwezige schriftelijk
bewijsmateriaal ondersteunt deze conclusie.
99. Zoals blijkt uit paragraaf 2.5 hebben de Betrokken ondernemingen de gemaakte afspraken,
die op de bestekbespreking aan de orde zijn geweest, ook uitgevoerd. Daarbij constateert de
Raad dat de genoemde gedragingen geheel overeenkomen met hetgeen naar voren is
gebracht in de klacht die aanleiding was voor een onderzoek in deze zaak.
100. De tegenwerpingen van Betrokken ondernemingen dat het bewijsmateriaal voor velerlei
uitleg vatbaar zou zijn, deelt de Raad dan ook niet. Alle bewijsmiddelen in hun onderlinge
verhouding en samenhang bezien, laten naar de mening van de Raad slechts ruimte voor de
conclusie dat de hierboven omschreven gedragingen hebben geleid tot het inschrijven met
vooraf besproken inschrijfprijzen, waarin een rekenvergoeding is verdisconteerd. Op deze
wijze hebben partijen, wetende dat de laagste inschrijver het werk zou krijgen, het werk
verdeeld.
20 Openbaar