Biografie

waar het kleine gezelschap bij een vriend van E. Heer Van Segvelt 2 dagen
vertoefde, om de heerlijkheden der stad te zien.
“Zaterdag den 12 den September gingen wij om 5 uur ‘s morgens uit Florence,
spoorden tot Nunziatella, dat was tot 2 uur ‘s middags en gingen vandaar naar
Civita Vecchia, waar wij ‘s avonds 10 uur arriveerden. Op 13 September zondags
morgens 10 uur kwamen wij te Rome aan; wij lieten ons terstond naar het
Belgisch College brengen.”
Mgr. Sacré en 4 studeerende priesters gaven den reizigers gelegenheid om in
10 dagen de heiligdommen der Eeuwige stad vrij nauwkeurig te bezichtigen.
E.H. Ferd. Hamer las de H. Mis aan de Kribbe des Heeren in de Kerk van Maria
de Meerdere, in de Kamer waar St. Ignatius gewoond heeft en gestorven is, aan
het Graf der apostelen Petrus en Paulus, in de onderaardsche gevangenis waar
de H. Petrus geboeid lag en in de Kamers van den H. Stanislaus Kostka en den
H. Aloysius van Gonzaga.
“Gij kunt niet begrijpen (schrijft hij) hoe troostend het is, de H. Mis op die
heilige plaatsen op te dragen. Bijzonder ben ik getroffen geweest toen ik in den
St. Pieter op de graven der apostelen las en ook vooral in den Kelder, waar de H.
Petrus gevangen heeft gezeten. Die kelder is 3 groote trappen diep, zoo laag van
verdieping, dat ik er nauwelijks in recht kon staan, en zoo vochtig, dat mijne
voeten haast aan den grond klemden. Juist dit maakt echter den meesten
indruk, daar men zich met een vurig geloof in de verbeelding naar de vroegste
tijden van het Christendom verplaatst, toen het hoofd der apostelen in zulk een
afgrond was gevangen, en getuigenis gaf van hetzelfde geloof, dat wij na 19
eeuwen nog belijden. Zulks zal mij, zolang als ik leef, bijblijven, en mij immer
moed inspreken, om altijd ijverig aan het doel te werken, waarvoor ik U, die mij
zoo dierbaar zijt, heb verlaten, om steeds meer dienaars voor onzen H.
Godsdienst te winnen, en ijverige aanhangers van den Stoel van Petrus.”
Nog één bezoek te Rome, of juister op het Landgoed van den H. Vader te
Albano op dinsdag 5 September verdient bizonder vermeld te worden:
“Wij hadden eene audiëntie van 20 minuten. Ik ben niet in staat uit te
drukken, welken indruk zulks op mij maakte. Ik heb reeds vele portretten van
onzen Paus gezien, maar mij dunkt dat ik er nooit een gezien heb, dat op Hem
gelijkt: het is juist, of men een Heilige uit den hemel ziet. De heiligheid is op zijn
gelaat en in al zijne handelingen zichtbaar, en toch zoo minzaam, zoo eenvoudig,
dat ik het niet kan uitdrukken.
Zijne Heiligheid sprak ons over de missiën en over de gevaren, die wij tegemoet
gingen, sprak ons moed en hoop in, en gaf ons den zegen voor ons en onze
familie. Z.H. zegende ons, dat wij werktuigen in de hand Gods mochten zijn, om
veel tot Gods eer en het heil der zielen te werken, en dat Gods engel ons mocht
begeleiden, beschermen, en behouden in den Kring der onzen mocht terugvoeren.
Deze zegen zal ook nooit uit ons geheugen gewischt worden, en dagelijks zal ons
gebed zijn, dat de goede God den zegen van zijn Plaatsbekleeder op aarde moge
verwezenlijken.”
De groote hitte te Rome, ± 36° in de schaduw, had den jongen missionaris niet
erg teneergedrukt, alleen de maag was wat van streek. De zeereis van Civita
Vecchia naar Marseille (13 tot 15 September), verloste hem weer van deze kwaal.
- 6 -