KOLONISTEN BOEK

DE SPECIALISTEN
Het Verhaal
Wat kun je doen wanneer je een archipel groots
en rijk wilt maken, maar waarvan de eilanden
op zichzelf niet voldoende verscheidenheid
aan landsoorten bieden? Hoe kun je overleven,
wanneer je je bestaan op een eiland wilt waarborgen,
waar weliswaar erts te over is, maar
verder nauwelijks iets anders?
Waar men ook heen trekt, op de eilanden is
enerzijds een grote overvloed maar anderzijds
ook een groot gebrek aan grondstoffen. Wat
overblijft is om zijn heil in specialisatie te zoeken.
Wanneer nu eenmaal hout, dan ook maar
meteen veel hout, en zoals het in het leven is:
degene die al veel (hout) heeft, die krijgt er
nog meer bij ook. Dit systeem werkt natuurlijk
niet alleen met hout, maar ook met elke andere
grondstof waarin een kolonist zich specialiseert.
Bijzonder veel roem en eer valt degene ten deel
die erin slaagt een grondstoffenmarkt te beheersen.
42
Spelers: 3
Duur: ca. 100 minuten
Scenario van Stefan Risthaus
Waar gebrek en overvloed zo dicht bij elkaar liggen,
daar bloeit natuurlijk de handel, en de specialistische
havens zijn hier dan ook van groot
belang. Stel je eens voor: een kolonist oogst een
gigantische hoeveelheid graan, maar hij heeft
niet de beschikking over de enige graanhaven.
Een regelrechte catastrofe!
In het centrum van de archipel ligt een eiland,
dat bij aanvang van het spel voor iedere kolonist
taboe is. Slechts een smalle zeestraat scheidt
dit eiland van het thuiseiland van de kolonist;
het licht zelfs zo dichtbij, dat het geblaat van
de schapen die daar in grote getale weiden, ’s
avonds maar al te lokkend over het water klinkt.
En schapen, daaraan is een groot gebrek in alle
hoeken van de archipel. In de kronieken der
specialisten wordt daarom steeds maar weer beklemtoond
dat in dit eilandenrijk meestal alleen
degene die vroeg in het beloofde land der schapen
aanwezig is, een gelukkige kolonist wordt.