KOLONISTEN BOEK

TRANSPORT KOLONISTEN
Het Verhaal
Altijd al hadden de kolonisten aan de lieflijke
zuidkust van Catan het wat moeilijker dan hun
rijke landgenoten in het noorden. Nooit waren
ze rijk genoeg, om net als hun noorderburen,
schip aan schip te rijgen en zich in een konvooi
enigermate succesvol tegen de vrijbuiters op de
Cataanse zeeën te weren. Nee, de dappere kapiteins
van de zuidkust zijn altijd al op zichzelf
aangewezen geweest. Als makkelijke prooi voor
de zeerovers varen ze eenzaam hun route. En
het volkomen gebrek aan erts laat het niet eens
in de gedachten opkomen, dat de schepen in dit
deel van Catan weleens beter in de haven zouden
kunnen blijven. Waar anders dan van de
de beide voor de kust liggende eilanden moet
het zo dringend nodige erts voor de bouw van
steden vandaan komen.
En daarom moeten de zeelieden uit het zuiden
van Catan er steeds weer op uit, moeten ze zich
steeds weer dapper van het ene kruispunt naar
het andere begeven, wetend dat er zich voor
geen enkele andere kust dan hier meer vrijbui-
Spelers: 3 of 4
Duur: ca. 100 minuten
Scenario van Jürgen Rojacher
en Florian Kraus
ters rondvaren. Reeds menig waardevolle lading
is zo verloren gegaan, en dreef de kolonisten,
die thuis verwachtingsvol op grondstoffen
wachtten, tot grote wanhoop. Was er maar een
andere manier om aan erts te komen! En aan
goud, aan meer hout, aan meer akkers voor het
graan. Want het ontbeert het zuiden van Catan
niet alleen volledig aan erts, het is ook zo
dichtbevolkt, dat ook alle andere grondstoffen
meer dan schaars zijn en ook via de gevaarlijke
scheepvaartroute aangevuld moeten worden.
Konden, in ’s Heren naam, niet alle inwoners
van Zuid-Catan, eens de handen in elkaar slaan
en als één front tegen de vrijbuiters opkomen?
Dat klinkt verstandig, maar wat blijft er over
van zo’n prachtig plan, wanneer het toch geen
geheim is dat elk van de gevaarlijke vrijbuiters
zijn eigen kolonist heeft, waarmee hij onder een
hoedje speelt? Tja, het is hard, het leven in het
zuiden, en ieder moet voor zich zien waar hij
blijft.
51