'Cirq'onstances, over circus in Vlaanderen' - Circuscentrum

Alexander Vantournhout is één van de
zeldzame Vlamingen die aan de wereldgerenommeerde
Brusselse circusschool
Ecole Supérieure des Arts du Cirque (ESAC)
afstudeerde. En nu is hij ook nog de dansopleiding
aan p.A.R.T.S., de befaamde
school van Anne Teresa De keersmaeker,
begonnen. Zijn ambitie? Zelf voorstellingen
maken met dans en circus, maar ‘niet
samen in de blender.’
roeselarenaar alexander Vantournhout (21) begon
op zijn twaalfde met circus. daarvoor had hij
al aan competitieturnen, voetbal, ballet en judo
gedaan. Goed voor zo’n vijfentwintig uur sport
per week. Met circus vielen al die interesses als bij
wonder bij elkaar. ‘ik leerde er diabolo en jongleren,
begon stilaan ook meer acrobatie te doen en
ik ontdekte de toen nog nieuwe discipline van roue
cyr (enkel rad).’ op zijn vijftiende gaf hij al les aan
het roeselaarse circusatelier
Jakkedoe (nu Woesh). Wat
begon als een pure hobby,
werd een passie. hij volgde
stages in frankrijk, workshops
bij espace Catastrophe
in Brussel ...
RARE HoBBy
C l o S E - u p
ALEXANDER VANTOURNHOUT
– CIRCUSARTIEST EN DANSER
op de middelbare school vonden de meeste
leerlingen het maar een ‘rare’ vrijetijdsbesteding.
‘”speel je voor clown? Wil je later bij Cirque du
soleil?” dat waren meestal de standaardvragen.
in West-Vlaanderen was de gewoonte om je kind
naar een circusatelier te sturen toen nog niet zo
ingeburgerd, zeker als je dat vergelijkt met leuven,
waar het eerste atelier in Vlaanderen ontstond.
daar is op woensdagnamiddag circusles volgen
even gewoon als naar de voetbal, tekenacademie
of jeugdbeweging gaan.’
Courant 97 >> naar de inhoudstafel
Vantournhouts ouders hebben altijd heel positief
tegenover zijn circusambities gestaan. ‘al raadden
ze toen ik aan de esaC begon, toch een “vangnet”
aan, een academisch diploma. ik ben toen in
avondschool met een topsportstatuut lichamelijke
opvoeding aan de VuB gaan studeren.’
gESElECTEERD!
‘”speel je voor clown?
Wil je later bij Cirque
du soleil?” Dat
waren meestal de
standaardvragen.’
Bij het ingangsexamen aan de esaC waren ongeveer
honderd kandidaten, afkomstig uit Zuidamerika
en europa, maar vooral uit frankrijk. ‘de
meesten hadden al één of twee jaar voorbereidende
circusopleiding achter de rug (de zogenaamde
écoles préparatoires), sommigen zelfs een studie
van zes jaar circushumaniora (Châtellerault, frankrijk).
dat bezorgde me als “amateurtje” wel even
schrik. het ingangsexamen duurt een week: de eerste
drie dagen krijg je vooral
algemene testen, met ook de
typische toneelschoolklassiekers.
dan vragen ze je
bijvoorbeeld om spontaan te
beginnen lachen en huilen.
of om de meeste aandacht
te trekken: je staat in een
groep van tien à twintig en
je moet ervoor zorgen dat
iedereen jou ziet.’
Van de honderd kandidaten werden er uiteindelijk
zeventien weerhouden, waaronder Vantournhout,
die ingangsexamen deed met roue cyr en zich
daarin verder specialiseerde. ‘het lesprogramma
is niet te onderschatten. Je begint elke ochtend met
een individuele opwarming, daarnaast heb je drie
maal per week acrobatie gecombineerd met fysieke
training, twee maal per week is er ook dans,
en – de hoofdmoot − elke dag oefen je je specialiteit.
dat gebeurt in kleine groepjes, maximum met
drie, vaak alleen, met een persoonlijke begeleider.
die heeft je ook geselecteerd om aan de school te
studeren en blijft drie jaar lang je mentor. het is
ook voor die persoon dat je naar de school trekt. ’
26
Liv Laveyne