Digitale versie - Vereniging Oud Valkenburg

Resultaat van één proefsteek in mijn achtertuintje.
twintig centimeter vierkant. De schop knarste op een stenen voorwerk dat
ik met mijn blote handen uitgroef en in een emmertje deponeerde. Het
bleek dat het grondwater bereikt was want weldra begon het kuiltje zich
met water te vullen. Meer geknars van de spade wees de weg en zo kon ik
het één na het andere voorwerp uit het gat en de inmiddels tot modder
geworden brei lospeuteren. Het kleine emmertje werd bijna gevuld. Na
het schoonmaken konden de volgende voorwerpen worden
uitgestald en gefotografeerd: 16 botten waaronder
een hoorn en een kies van een dier; 17 fragmenten van
dakpannen en soortgelijke stenen, 3 spijkers; 23 potscherven;
1 schelp; 1 stukje leisteen grijs en 1 stukje
leisteen rood. Kortom, een verbazende hoeveelheid materialen,
uit een gat met een doorsnede van hooguit 140
cm en een laag van ongeveer 20 cm hoog! En dat op
circa 150 meter pal ten zuiden van de porta principalis
dextra! Waaruit blijkt dat er in de Valkenburgse grond
heel wat Romeins puin te vinden moet zijn. Eén van de
potscherven was bekrast met tekens, graffiti. Ik zou ze
niet herkend hebben ware het niet dat mijn kleinzoon
(5) mij er op attendeerde! Overigens is me duidelijk
geworden dat het niet de bedoeling is dat we op deze
manier in onze achtertuintjes gaan graven!
Opgravingen in de dorpsheuvel
Toen in 1914 Albert Egges van Giffen door Valkenburg
fietste werd hij getroffen door de hoogte waarop de
dorpskern gebouwd was. Een vreemde plaats voor een
terp, vond hij. De nog jonge archeoloog, die speciaal in
dat soort verhogingen geïnteresseerd was, maakte een
praatje met deze en gene en belandde tenslotte bij de
dorpstimmerman met de vraag: “Bestaat de dorpsheuvel
uit klei of uit duinzand?” Daarover wist Oosterlee wel
iets te vertellen. Een paar weken later lag er bij Van
Giffen een briefkaartje in de bus: “Kom maar kijken!”
Twee putten waren gegraven, één achter een huisje aan
de Broekweg een andere aan de Sluissteeg. Uitnodigend lagen de gevonden
spullen uitgestald. Aan de wanden van de put was duidelijk te zien
dat er inderdaad sprake was van een soort terp. Nog groter was de verrassing
toen de basis van een zware tufstenen muur zichtbaar werd. Zo te
zien een deel van een romeinse vestingmuur. Met zijn tuinman groef Van
Deel 1. In en om het Romeinse castellum 16