GRATIS - De Filmkrant

More documents

Recommendations

Info

moviesthatmatter festival 21-27 MAART 2013 DEN HAAG 21-27 mrt 2013 den haag © Blue Noses - Epoch of Clemency Spraakmakende speelfilms en documentaires Talkshows, debatten, Q&A’s, masterclasses Workshop Joshua Oppenheimer van The Act of Killing Première Iraans dans & filmprogramma Uitwisseling met Russisch festival Stalker Retrospectief Pablo Larraín Fotoexpositie van World Press Photo winnaar Rob Hornstra Dagelijkse muziekoptredens En nog veel meer… www.moviesthatmatter.nl MTM-advertentie verbeterd.indd 1 22-02-13 17:15 JEAN-PIERRE GUERIN PRESENTEERT DE LAATSTE FILM VAN STEVEN SODERBERGH (TRAFFIC, ERIN BROCKOVICH, THE GOOD GERMAN, THE INFORMANT!, CONTAGION) 14 MAART IN DE BIOSCOOP SPECIALE JURYPRIJS BENOÎT POELVOORDE ALBERT DUPONTEL LE GRAND SOIR EEN FILM VAN BENOÎT DELÉPINE EN GUSTAVE KERVERN VANAF 21 MAART IN DE BIOSCOOP 3g
de Filmkrant #352 MAART 2013 11 Pieta koreaanse faust “Ik kan mezelf er niet toe zetten om over deze film te schrijven”. Aldus filmcriticus Mark Peranson op de site van het Canadese filmmagazine Cinema Scope. Zijn collega John Semley heeft daar geen last van. Na een opsomming van wat in Pieta te zien is (“geweld tegen dieren, droogneuken, veelvuldig kreupel slaan en ‘moederneuken’”) noemt hij de film “leeg en doods.” Criticus Phil Coldiron is er nog niet uit wat hij van Pieta moet vinden: “of een middelmatige parodie op Extreme Aziatische Cinema of een van de slechtste films ooit gemaakt.” En Michael Sicinski noemt Pieta “zielloos en amoreel”. De verontwaardiging wekt de indruk dat Kim Ki-duk met zijn achttiende film in de voetsporen van Pasolini’s Salo treedt. Ook over die film wilden sommige filmcritici in 1975 niet schrijven. Ze zagen er het dieptepunt in van exploitatiecinema: veilig in een bioscoopstoel gruwelen bij de schokkende ellende van anderen. Anderen, onder wie filmcriticus Elliott Stein van de Village Voice, meenden dat de film een doos van Pandora opentrok, die beter gesloten kon blijven. “Pasolini laat ons meer zien dan we willen zien”, schreef Stein. Hij sloeg de spijker op zijn kop maar anders dan hij dacht. Geen filmmaker die er werkelijk toe doet laat ons zien wat we willen zien, maar wat hij vindt dat we moeten zien. Films die laten zien wat we willen zien komen uit de marketingafdeling van Hollywood. Die zijn het resultaat van marktonderzoeken. Of ze komen uit de brede stroom in de artcinema, die de kijker een warmmen se lijke boodschap meegeeft: er is veel leed in de wereld, maar er zijn ook mooie dingen. Na die boodschap kan de kijker gerustgesteld naar huis. Toevluchtsoord Het is geen nieuws dat Hollywood geen boodschap heeft aan het inzicht dat niet alles in het leven goed af- loopt of gerepareerd kan worden. Wel nieuws is dat het in de artcinema ook leuk en gezellig moet zijn. Die ontwikkeling leidt tot een irrelevante filmcultuur. Ze wordt een toevluchtsoord, waarop je je kunt terugtrekken uit de boze wereld. De filmcultuur als een warm bad . Zie het fenomenale succes van Intouchables. Om misverstanden te voorkomen: er is niets mis met warme baden en toevluchtsoorden, maar een volwassen filmcultuur doet meer. Hij jaagt kijkers ook naar hoeken van zichzelf en de samenleving waar die misschien helemaal niet willen komen. De beloning is inzicht in menselijk gedrag en de wildernis die we samenleving noemen. De opmars van de feelgood artcinema bewijst dat inzicht niet langer een gewild artikel is. Je moet je ervoor inspannen en het is pijnlijk. Waarom al die moeite als je ook fijne uren kunt beleven met fijne personages in fijne films? Zeker, er zijn nog steeds filmmakers die de doos van Pandora opentrekken, maar het zijn vooral gevestigde namen, zoals Lars von Trier en Michael Haneke. Zij hebben succes, maar het publiek laat jonge filmmakers die zich door hen laten inspireren, links liggen. Vertaald naar Nederland: Urszula Antoniaks Code Blue, een aangrijpende studie van eenzaamheid, trok twee jaar geleden tweeduizend bezoekers. Giftige geldinfusen Terug naar Pieta, dat twee films voor de prijs van één levert: een wraakthriller en een verhaal over een gangster die tot inkeer komt. Met dat laatste doet Pieta aan Guido van Driels De wederopstanding van een klootzak denken. De in een oude wijk van Seoul spelende film voert een dertigjarige crimineel op die voor een maffiose geldlener schulden int. Wie de woekerrentes niet kan betalen, eindigt met gebroken botten, waarna de maffiabaas de verzekeringspremie opstrijkt. Sommige Commotie in filmland. Niet iedereen was blij met de Gouden Leeuw in Venetië voor Pieta van de Zuidkoreaanse filmmaker Kim Ki-duk. Wordt de filmwereld steeds truttiger? door Jos van der burg schuldenaars plegen in wanhoop zelfmoord. Het routineuze leven van de cynische bottenbreker eindigt als een oudere vrouw opduikt die zegt dat ze zijn moeder is. Ze heeft hem dertig jaar geleden verlaten en komt dat nu goedmaken. De wantrouwende crimineel heeft zo zijn methoden om te testen of ze de waarheid spreekt. Het levert beelden op uit de wereld van het oedipuscomplex en het kannibalisme, die eerdergenoemde critici zo’n verblindende waas voor ogen bezorgden, dat de essentie van Pieta hen volledig ontging. Zeker, de film heeft choquerende beelden, maar je moet wel blind zijn om de kritiek te missen op het financiële wurgstelsel, dat Pieta aan de kaak stelt. Afgezien van het fysieke geweld doet de film verontrustend sterk aan de gang van zaken in onze samenleving denken. Geld is het begin en einde van alles, zegt de vrouw, waarna ze een opsomming geeft van dat alles: liefde, eer, geweld, woede, haat, jaloezie, wraak en dood. Pieta is een metafoor voor het financiële kapitalisme van giftige geldinfusen. De film toont het noodlottige eentweetje tussen menselijke hebzucht en menselijke sluwheid. “Je bent een duivel die mensen test met geld”, zeg de oudere vrouw tegen de geldlener, die weet dat mensen zwak zijn. Klinkt bekend? Pieta vertelt het oude verhaal van Faust. Wie met een warm-menselijk gevoel uit de bioscoop wil komen, moet naar een andere film gaan, want met Faust loopt het ook nu weer niet goed af. Pieta »»»»» zuid koReA, 2012 | Regie kiM kiduk | 104 MiNuTeN | MeT lee jeoNg-jiN, jo MiNsoo | disTRibuTie coNTAcT filM | Te zieN vANAf 21 MAART
Page 1 and 2: #352 MAART 2013 mede aangeboden doo
Page 3 and 4: de Filmkrant foTo ReuTeRs/MAx Rossi
Page 5 and 6: de Filmkrant #352 MAART 2013 5 Niet
Page 7 and 8: de Filmkrant #352 MAART 2013 7 sien
Page 9: de Filmkrant #352 MAART 2013 9 bijw
Page 13 and 14: de Filmkrant #352 MAART 2013 13 Jos
Page 15 and 16: de Filmkrant #352 MAART 2013 15 van
Page 17 and 18: de Filmkrant #352 MAART 2013 17 rbi
Page 19 and 20: de Filmkrant #352 MAART 2013 19 In
Page 21 and 22: de Filmkrant #352 MAART 2013 21 Pub
Page 23 and 24: de Filmkrant gustave de kervern en
Page 25 and 26: de Filmkrant #352 MAART 2013 25 tai
Page 27 and 28: de Filmkrant #352 MAART 2013 27 De
Page 29 and 30: de Filmkrant #352 MAART 2013 29 Par
Page 31 and 32: de Filmkrant #352 MAART 2013 31 Roa
Page 33 and 34: de Filmkrant #352 MAART 2013 33 Vri
Page 35 and 36: de Filmkrant #352 MAART 2013 35 Ann
Page 37 and 38: de Filmkrant #352 MAART 2013 37 Lev
Page 39 and 40: de Filmkrant #352 MAART 2013 39 | v
Page 41 and 42: de Filmkrant #352 MAART 2013 41 thu
Page 43 and 44: de Filmkrant #352 MAART 2013 43 Ste
Page 45 and 46: de Filmkrant #352 MAART 2013 45 Toe
Page 47 and 48: ABSOLUTE “ MUST VOOR FILMLIEFHEBB

GRATIS - De Filmkrant

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?