GRATIS - De Filmkrant

de Filmkrant
#352 MAART 2013 21
Publikums- Movie 43, niet This is 40
beschimPfunG!
This is 40
Met Dumb & Dumber legde Peter
Farrelly in 1994 de basis voor de populariteit
van de slechtesmaakkomedie.
Dat stokje werd tien jaar geleden overgenomen
door Judd Apatow. Met This
is 40 lijkt Apatow zijn horizon juist te
willen verbreden. dooR fRiTz de joNg
Movie 43 is een faliekante mislukking. Als film. Als komedie.
En als product van de menselijke geest. Toch is
er iets fascinerends aan de tagline waarmee de door Peter
Farrelly geproduceerde schakelfilm wordt aangeprezen:
once you’ve seen it you can’t unsee it. Je kunt dat
natuurlijk lezen als een koddige waarschuwing, afgegeven
door cynische filmmakers die weten dat ze een
wanproduct hebben gemaakt dat ze lekker toch in de
bioscoop uitbrengen.
Natuurlijk, Peter Farrelly en zijn broer Bobby waren
ooit verantwoordelijk voor opzettelijk smakeloze
lichaamssapkomedies als There’s Something About
Mary en Me, Myself & Irene. En daar hebben we smakelijk
om kunnen lachen. Toen. Maar die hoogtijdagen
liggen achter ons. De Farrelly’s zijn als grossiers in
slechte smaak al lang ingehaald door Judd Apatow. De
afgelopen jaren probeerden ze het met vals sentiment
(The Heartbreak Kid) en met overbodige nostalgie (The
Three Stooges). Steeds pijnlijker bleek dat de door de
Farrelly’s gepatenteerde combinatie van romantiek en
ranzige grappen is uitgewerkt.
Movie 43 is daarvoor het bewijs. Dit gedrocht willens
en wetens in de bioscopen dumpen is je reinste Publikumsbeschimpfung.
Vooral met die slogan erbij. Want
inderdaad: iets ongezien maken dat je wel gezien hebt
gaat domweg niet. Dat geldt natuurlijk zeer nadrukkelijk
voor Hugh Jackman als een man wiens testikels aan
zijn adamsappel bungelen, of voor het beeld van Gerard
Butler als een vuilbekkende gnoom, die in Zero Dark
Thirty-stijl ondervraagd wordt. Om nog maar te zwijgen
over Halle Berry, die guacamole maakt met haar
rechterborst. En zo kunnen we nog even doorgaan. Allemaal
beelden die nooit meer van het netvlies gewist
kunnen worden.
Wat heeft die imposante verzameling A-lijst-sterren
en Oscarwinnaars toch bezield om in te tekenen op deze
monumentale stinkerd vol bedorven grapweefsel? Nooit
eerder zaten er zoveel sterren in een nulsterrenfilm.
Persoonlijke tragikomedie
Dat het toch nog steeds mogelijk is om op een interessante
manier scabreuze grappen te koppelen aan relatieperikelen
bewijst Judd Apatow in This is 40. Dat begint
al in de openingsscène, waarin Paul Rudd tijdens
een potje stomerige douchesex laat vallen dat die Viagra
toch wel goed is aangeslagen. Er zijn de afgelopen jaren
al heel wat potentie- en erectiegrappen gemaakt, maar
interessant is vooral de reactie van Rudds tegenspeelster
Leslie Mann: zij is oprecht beledigd dat haar filmechtgenoot
kennelijk een pilletje nodig heeft om nog
opgewonden te raken. Dat ligt extra gevoelig omdat zij
veertig wordt, en die viagra-erectie kennelijk haar verjaardagscadeautje
was. Dat die leeftijd als een Kwestie
beschouwd wordt, blijkt uit de titel, die klinkt als een
nederlaag. Dit is veertig, deal er maar mee, leuker kunnen
we het niet maken. Als een vrouw veertig is, zo
maakt een lollige gynaecoloog ons duidelijk, dan kun je
haar leeftijd aflezen aan de jaarringen van haar vagina.
Achter alle anale en genitale grappen zit een bitterzoete
en vooral opmerkelijk persoonlijke tragikomedie. Zo
persoonlijk dat de 45-jarige Apatow niet alleen echtgenote
Leslie Mann laat opdraven, maar ook zijn dochters
Maude en Iris. Zo persoonlijk, dat hij zelf scenario en
regie voor zijn rekening nam: This is 40 is pas de vierde
speelfilm van de succesvolle producent. En tenslotte
was de film ook zo persoonlijk dat Apatow moeite had
om in zijn materiaal te snijden. De film die klokt op 134
minuten had ook best de standaard anderhalf uur mogen
duren.
Wat we echter niet hadden willen missen: de meningsverschillen
tussen veertiger Rudd – die de tv-serie
Mad Men verdedigt – en zijn tienerdochter – die alle
seizoenen van Lost er in een paar weken doorheen jaagt.
“J.J. Abrams ruïneert onze dochter!”, roept de vader gefrustreerd
uit. Nog meer popculturele referenties: platenbaas
Rudd, wiens personage we in een bijrol leerden
kennen in Apatows hit Knocked Up, probeert een lans te
breken voor de nieuwe plaat van de al jaren uitgerangeerde
Britse pubrocker Graham Parker, die zichzelf
neerzet met de juiste dosis zelfspot.
En wat is er dan zo persoonlijk aan deze film? Het feit
dat Apatow, kennelijk uit eigen ervaring, het gezin durft
neer te zetten als een plek waar strijd wordt gevoerd,
waar de strijders af en toe het vechten en elkaar helemaal
zat zijn, maar waar ook altijd de mogelijkheid bestaat dat
de liefde weer opbloeit. Zonder dat daar een viagrapilletje
bij nodig is. En gelukkig ook zonder dat het verboden
wordt om grappen te maken over erecties en orgasmes.
Apatow wil volwassen worden, maar ook een puber blijven.
Met This is 40 is hem dat wonderwel gelukt.
Movie 43
Movie 43 »»»»» vs, 2013 | Regie elizAbeTh
bANks, sTeveN bRill, sTeve cARR e.A. | 94 MiNu-
TeN | MeT elizAbeTh bANks, kRisTeN bell, hAlle
beRRy e.A. | disTRibuTie dfw | Te zieN vANAf 21
febRuARi
This is 40 »»»»» vs, 2012 | Regie judd ApA-
Tow | 134 MiNuTeN | MeT pAul Rudd, leslie MANN,
MAude ApATow, iRis ApATow | disTRibuTie upi | Te
zieN vANAf 21 febRuARi