Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
de <strong>Filmkrant</strong><br />
#352 MAART 2013 16<br />
Norbert ter Hall kennen we van opmerkelijke tv-series<br />
als A’dam - E.V.A. en nu ook van de speelfilm &Me. <strong>De</strong><br />
regisseur vindt de filmwereld er niet op vooruitgaan.<br />
“Het wordt steeds truttiger in de bioscoop.” dooR jos vAN deR buRg<br />
Norbert ter Hall over &Me<br />
‘GeklunGel hoort e<br />
<strong>De</strong> kans om nooit van Norbert ter Hall (1966) te hebben<br />
gehoord is groter dan nooit iets van hem te hebben gezien.<br />
Het is het lot van regisseurs van tv-drama en -series<br />
dat hun werk meestal bekender is dan zijzelf. Ter<br />
Hall wekt overigens niet de indruk dat hij er mee zit dat<br />
niet iedereen bij ’t Schaep met de 5 pooten, A’dam –<br />
E.V.A. of de Theo Maassen-registratie Met alle respect<br />
meteen aan hem denkt. Dat speelfilmregisseurs veel<br />
meer aandacht krijgen, is niet de reden dat hij met &Me<br />
een bioscoopfilm heeft gemaakt. Het is trouwens zijn<br />
tweede, want twaalf jaar geleden maakte hij de roadmovie<br />
Monte Carlo. Die kleine artistieke film trok nog geen<br />
duizend bezoekers, zodat de vraag opdoemt waarom<br />
Ter Hall weer de speelfilmwereld opzocht. Waarom als<br />
succesvol tv-regisseur een onzeker bioscoopavontuur<br />
zoeken?<br />
Ter Hall voelt die spanning helemaal niet. “Een<br />
speelfilm is voor mij niet het hoogste goed. Het maken<br />
van een serie vind ik even uitdagend als het maken van<br />
een film. Ik hoef ook helemaal niet zo nodig een speelfilm<br />
te maken, maar dit verhaal leende zich gewoon beter<br />
voor een film.” Met ‘dit verhaal’ bedoelt hij Oscar<br />
van den Boogaards roman Fremdkörper, waarvan &Me<br />
de verfilming is. Van den Boogaard stuurde hem acht<br />
jaar geleden de roman toe met de vraag of hij er een film<br />
in zag. Dat zag Ter Hall, waarna Van den Boogaard een<br />
script schreef. Het resultaat was nog niet panklaar,<br />
maar Ter Hall zag er al wel “het soort verhaal in dat ik<br />
graag vertel” en herschreef het script over een driehoeksverhouding.<br />
Rafeligheid<br />
Wat hem trok in de roman was de rafeligheid van het leven.<br />
Geen personages die precies weten wat ze willen,<br />
maar die door hun eigen handelwijze worden verrast.<br />
Dat een Duitse homo en een Spaanse schone, die beiden<br />
bij het Europese parlement in Brussel werken, op elkaar<br />
verliefd worden en gaan samenwonen, waarna een Nederlandse<br />
verhuizer in hun liefdesleven opduikt, verrast<br />
inderdaad alle betrokkenen. Maar ook de heteroseksuele<br />
kijker, die gewend is aan films over uit de kast komende<br />
homo’s, maar niet over homo’s die verliefd worden<br />
op een vrouw.<br />
Ter Hall houdt van dit soort ambivalent gedrag dat<br />
de kijker een spiegel voorhoudt. “We hebben inmiddels<br />
geaccepteerd dat mannen op latere leeftijd bekennen<br />
dat ze homo zijn, maar homo’s die het op latere leeftijd<br />
bij een vrouw zoeken, dat kan echt niet. Daar trekken<br />
we de grens.” Het ligt allemaal niet zo scherp in het leven,<br />
vindt Ter Hall. “<strong>De</strong>ze man is homo, maar hij is niet<br />
gelukkig. Als hij letterlijk tegen een vrouw aanbotst,<br />
ziet hij een kans om met haar gelukkig te worden. Mis-<br />
schien is dat dom van hem, maar ik ken genoeg mensen<br />
die domme dingen doen en toch interessant zijn. Het<br />
gaat mij juist om dat geklungel. Dat hoort bij het leven.”<br />
Tegen de klippen op<br />
Geklungel en geen eeuwig stralend happy end. Wie dat<br />
laatste zoekt, is bij Ter Hall aan het verkeerde adres.<br />
“Veel films eindigen met ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’,<br />
maar ik denk dat in het echte leven een happy<br />
end vaak is dat iedereen zijn eigen weg weer gaat. Dat<br />
het de personages in &Me niet lukt om bij elkaar te blijven,<br />
wil niet zeggen dat hun poging om tegen de klippen<br />
op van elkaar te houden niet de moeite waard was. Ze<br />
hadden elkaar nodig om een stap voorwaarts te kunnen<br />
zetten.”<br />
Het realisme in &Me wijkt sterk af van de suikerzoete<br />
conventionele romantische komedie. Zijn film moeten<br />
we dan ook niet in dat vakje duwen, zegt Ter Hall. “Liefhebbers<br />
van romantische komedies vinden de film misschien<br />
niet leuk, maar kijkers die niet van dat genre<br />
houden wel.” Waarmee hij niet wil beweren dat &Me<br />
niet romantisch is. “<strong>De</strong> film is romantisch omdat deze<br />
mensen ontzettend proberen om van elkaar te houden.”<br />
Dat &Me zich niets aantrekt van genres is lastig in een<br />
filmwereld die denkt in hapklare brokken, zegt Ter Hall.<br />
“Ik heb niets tegen genres, maar ze passen niet bij mij.