Het SMAAKBOMexperiment als bijdrage aan een gezonder ... - Klasse

Het was onze betrachting om de pilootscholen zo min mogelijk te belasten bij de uitvoering
van het project. De materialen (potjes, vorklepeltjes, schorten, affiches, folders, …) werden
kosteloos aangeleverd en zij hoefden niet in te staan voor de kosten van het transport vanuit
het groenteverwerkend bedrijf. In de mate van het mogelijke assisteerden we bij de bedeling
van de SMAAKBOMmen. Daarnaast konden we in elke school rekenen op de enthousiaste
medewerking van ouders en schoolpersoneel.
We hanteerden de stelregel dat bij de organisatie van proeverijen de foodcost ten laste van het
project was. Bij een herhaaldelijk aanbod van de SMAAKBOM op school werd de foodcost
doorgerekend aan de ouders à rato van 60 cent per SMAAKBOM. Op voorstel van de
gezondheidsraad besliste het gemeentebestuur van Steenokkerzeel om de bedeling van
SMAAKBOMmen te financieren gedurende 4 opeenvolgende weken aan alle leerlingen uit
het kleuter en lager onderwijs in de gemeente.
5. Bereik en resultaat
Eind 2005 stelden we het groentesnack-aanbod een eerste maal voor op een plenaire LOGOnetwerk
bijeenkomst. Op basis van die kennismaking ontstond belangstelling bij CLB’s,
gemeentelijke gezondheidsraden en scholen.
De eerste introductie op een school gebeurde eind juni 2006 onder zware concurrentie van
ondermeer chips, ijsjes en frisdranken tijdens een schoolfeest. Deze proeverij was niettemin
een succes. Ouders blijken gezonde voeding uiterst belangrijk te vinden voor hun kinderen.
Zelf zijn ze doorgaans helemaal overtuigd van de SMAAKBOMreceptuur, maar er is
onzekerheid of het ook aanslaat bij kinderen. De ingevulde vragenstrookjes leveren
onomwonden informatie op: 75% vindt de SMAAKBOM lekker tot heel lekker.
Na deze eerste geslaagde eenmalige proeftest, legden we contacten voor het plannen en
uitvoeren van een langere testfase in meerdere scholen.
De uiteindelijke lijst van deelnemende scholen kwam er na opvolging van die interesse via
voorbereidende briefing over het project en overleg met de respectievelijke directies.
Belangrijk is dat uit deze contacten bleek dat de scholen geen vragende partij waren voor een
cognitieve pijler bij het project, maar dat ze helemaal te vinden waren voor het idee van een
gezonde gewoontevorming via gezonde bevoorrading op school. Dit sluit heel nauw aan op de
door de Koning Boudewijnstichting gelanceerde oproep (20 september 2006) naar projecten
die een aanzienlijke verbetering van het voedings- en drankenaanbod op school nastreven.
Deze projecten passen bij voorkeur in een breder gezondheidsbeleid op school en werken met
participatie van leerlingen, ouders en personeel.
Terwijl we enkele basisscholen die vragende partij waren om deel te nemen in de testfase niet
konden bedienen (het vooropgestelde aantal deelnemers was al ruim overschreden en we
beschikten niet over de uitbreidingscapaciteit), haakten twee secundaire scholen af omwille
van organisatorische belemmeringen. Hoewel men het voorstel sterk in overweging nam en de
filosofie erachter kon onderschrijven, zag men uiteindelijk af van deelname. Zo stelden er
zich concreet problemen betreffende koeling, personeelinzet (toename van het toezicht en
ondersteunende personeel zit op maximumcapaciteit) en logistiek (de energie die de school
investeert in de verschillende soorten maaltijden kan niet meer opgetrokken worden). In
secundaire scholen wordt de van thuis meegebrachte brooddoos ook meer en meer verdrongen
door belegde broodjes. In één van de gecontacteerde scholen bevatten de belegde broodjes
standaard een laag rauwkost. Deze werkwijze is echter niet veralgemeenbaar.
17