El bola - Mooov

De meest zichtbare ellips is diegene die voor een kentering zorgt in de film.
Mariano hoort zijn zoon zeggen: “Ik hoop dat je sterft.” Daarna voelen we de
aanwezigheid van de vader, enkel door zijn schoenen te zien, maar een ellips
vermijdt dat we werkelijk zien wat erop volgt. We kunnen het raden dankzij de
lege stoel op school.
In het begin van de film wordt de aankomst van Alfredo gevuld met ellipsen, die
ervoor zorgen dat de gebeurtenissen meer ambigue overkomen dan ze in
werkelijkheid zijn. We begrijpen niet goed waarom Alfredo alleen op het
speelplein zit, en waarom de anderen hem in de gaten houden. Achteraf komen
we pas te weten dat hij zat te roken, iets wat op de school verboden is.
In het tweede deel van de film worden de gebeurtenissen soms onduidelijk
voorgesteld. Pablo ontdekt op school de afwezigheid van Alfredo die op de
begrafenis is van zijn peter. Hij gaat ernaartoe en vertelt over de dood van zijn
broer. Even snel erna zien we de twee jongens op de sporen en worden ze
aangehouden door de politie. José komt hen met de wagen ophalen, maar we
weten niet hoe hij op de hoogte werd gebracht. Uiteindelijk tatoeëert José zijn
zoon en komt Pablo te laat thuis, waar de avond dramatisch zal aflopen. We
weten niet goed gedurende hoeveel dagen die gebeurtenissen zich afspelen.
Het wordt niet duidelijk aangegeven, maar de ellipsen zorgen wel voor het
gevoel dat de gebeurtenissen ambigue zijn of zorgwekkend. Vooral in de auto is
het moeilijk om te voorspellen wat de reactie van José zal zijn. Is hij woedend?
Wat is hij van plan om te doen?
Zonder echt spectaculair te zijn of in te gaan tegen het realisme van de film,
zien we duidelijk het nut en belang ervan: de ellipsen en buiten kader dragen
bij tot de sfeer, zorgen voor ambiguïteit, mysterie en onzekerheid.
Suggestie
De regisseur koos ervoor om niet te tonen dat Balletje zwaar misbruikt wordt
door zijn vader, maar hij suggereert het wel. Zo zie je bijvoorbeeld plots een
beeld van zijn voeten, de man staat op de gang te wachten. Hij hoort zijn zoon
mompelen “Ik hoop dat je sterft.” In het beeld van de schoenen van de man zit
meer spanning en dreiging dan je ooit zou kunnen denken.
Na elk voorval, of na elke suggestie van geweld, gebruikt Mañas een ‘fade to
18 19
black’, het beeld vervaagt naar een zwart beeld. Daardoor implementeert hij
een ellips in de film. We weten onmiddellijk wat het zwart betekent: pijn!
We zien in de film Mariano eigenlijk maar één keer klappen uitdelen. Die scène
is zo hard dat ze zeker aan de ribben blijft kleven. (Misschien als je het te vaak
toont, raakt de kijker eraan gewend? De impact is sterker als het maar sporadisch
wordt getoond.) De toeschouwer wordt getuige, maar blijft machteloos.
De dood
Dit is niet het hoofdthema van de film, maar het wordt wel vaak aangehaald.
Het thema van de dood speelt zich af in het verleden (de dood van Pablo’s
broer), in het heden (Félix die sterft aan AIDS) en in de toekomst (het
levensgevaarlijke spel op de sporen).
De dood wordt bij de twee families uit de film verschillend behandeld. De dood
van Pablo’s broer wordt bijna verzwegen, behalve op de dag van de verjaardag
van zijn dood. Ze dragen hun verdriet alleen, we zien geen vrienden die hen
steunen.
Bij de familie van Alfredo gaat het anders: de dood van Félix wordt besproken,
en Alfredo gaat het lichaam van zijn peter bekijken en groeten. Heel wat
vrienden zijn aanwezig op de begrafenis en blijven napraten bij een glas.
Een verwerkingstip over het thema vind je hieronder terug. Een antwoordblad
vind je in bijlage 3: daarop staan enkele interpretaties. Je kan het blad aan de