Rapport - Waterschap Groot Salland

2.1 Mijlpalen in beleid
Het europees en landelijk beleid op het gebied van water en milieu heeft geresulteerd in een
afname van de verontreiniging van het oppervlaktewater.
Waterkwaliteitsbeleid
Het nationale beleid op het gebied van waterkwaliteit krijgt definitief zijn beslag met de
inwerkingtreding van de Wet Verontreiniging Oppervlaktewater (WVO, 1970). De wet beperkt
zich aanvankelijk tot normen voor afvalwater; in de latere Indicatieve Meerjarenprogramma's
(IMP's) worden ook normen voor oppervlaktewater opgesteld. De aandacht verschuift in de
loop der tijd van zuurstofbindende stoffen naar zware metalen, eutrofiërende stoffen en
organische microverontreinigingen. Met 'omgaan met water' (1985) wordt de weg ingeslagen
richting integraal waterbeheer en de watersysteembenadering, met aandacht voor
(ecologische) streefbeelden. Deze trend zet door tot op Europees niveau met
inwerkingtreding van de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW) in het jaar 2000, waarin de
ecologische toestand een leidende rol heeft naast de chemische toestand, zie tabel 1.
Milieubeleid
Het milieubeleid richt zich op tal van thema's zoals bestrijdingsmiddelen, watervervuiling,
zure regen, mest, klimaat en biodiversiteit. In 1989 verscheen het eerste Nationaal
Milieubeleidsplan (NMP), zie tabel 2. Deze nota bevatte een lijst van stoffen die als
milieugevaarlijk werden beschouwd en waarvoor dringend maatregelen getroffen moesten
worden.
Sinds de invoering van het milieubeleid is de milieubelasting op veel terreinen
teruggedrongen (VROM, 2001). Mede door de inspanning van verschillende doelgroepen is
de uitstoot van de meeste prioritaire stoffen met succes teruggedrongen. De reducties zijn
veelal gerealiseerd in het kader van de vergunningverlening voor bedrijven, in combinatie
met convenanten met diverse industriële sectoren.
Van de gesignaleerde problemen in de Urgentienota Milieuhygiëne (1972) zijn enkele uit
beeld verdwenen, zoals bijvoorbeeld de zure regen. Daarentegen zijn de gevolgen van de
intensieve veehouderij veel hardnekkiger dan destijds werd vermoed: de mestproblematiek is
naast het klimaat momenteel één van de meest urgente milieuproblemen.
Mestbeleid
In tabel 3 is het beleid om het mestprobleem te reguleren samengevat met als doel een
goede lucht-, grondwater- en oppervlaktewaterkwaliteit te bereiken. De belangrijkste
mijlpalen zijn volume- en gebruiksbeperkingen en het doorvoeren van de
mineralenboekhouding (MINAS). Deze maatregelen hebben er sinds 1985 gezorgd dat
stikstof- en fosfaatoverschotten hard zijn teruggelopen. Met name in de MINAS jaren 1997-
2003 is de milieubelasting enorm afgenomen (van den Broek, 2005).
5