Rapport - Waterschap Groot Salland

4.6 Vis
In de ‘stromende’ waterlichamen ontbreken kenmerkende soorten vrijwel geheel.
De visstand in de sloten en kanalen kent een behoorlijke rijkdom van kenmerkende soorten
en wordt niet bepaald door bovenmatige hoeveelheden Brasem en Karper.
Monitoring
De visstand wordt pas sinds 2008 structureel bemonsterd; hier zijn dus geen trendgegevens
over beschikbaar. Op dit moment zijn 32 visstandbemonsteringen uitgevoerd. Van de Vecht
zijn wel oude visstandgegevens beschikbaar, deze komen aan de orde in het intermezzo op
pagina X.
Soortensamenstelling
In totaal zijn 30 soorten gevangen, zie figuur 1. De Snoek is in alle bemonsteringen
aangetroffen. Zeelt, Blankvoorn en Baars waren in vrijwel alle bemonsteringen present. In
totaal zijn 7 rode lijst soorten aangetroffen, waarvan 1 soort als ‘gevoelig’ is aangemerkt, 5
soorten als ‘kwetsbaar’ en 1 als ‘bedreigd’, zie figuur 1.
De soortenrijkdom van de waterlichamen is weergegeven in figuur 2. De meeste
waterlichamen zijn matig soortenrijk (6-15 soorten). Polder Mastenbroek, de Goot/
Ganzendiep, de benedenloop van de Soestwetering en de Vecht zijn het meest rijkste aan
soorten. Deze waterlichamen staan allen in verbinding met het Zwarte Meer/ Zwarte Water
en daarmee met de IJssel en het IJsselmeergebied. De Groote Vloedgraven en de
Witteveens Leiding zijn erg soortenarm (5 soorten), net als het Overijssels kanaal en de
overige ‘hoger’ gelegen waterlichamen in Salland.
Ecologische toestand
De visstand is één van de biologische kwaliteitsparameters binnen de Kaderrichtlijn Water
(KRW). De waterlichamen in het beheergebied zijn getypeerd als stromend (categorie
rivieren, R-typen) of stilstaand (categorie meren, M-typen). De visstand wordt beoordeeld op
basis van de soortensamenstelling, dichtheden (abundantie) en biomassa. Hierbij zijn de
soorten ingedeeld naar hun voorkeur voor een bepaald milieu (stroming, planten, etc.), zie
tabel 1.
Stromende waterlichamen
De ecologische toestand in de stromende waterlichamen is ontoereikend, zie hoofdstuk 3.3.
Een goede indicator voor de visstand in stromende wateren is de aanwezigheid van soorten
waarvan één of meerdere levensstadia zijn gebonden aan stromend water, de zogenaamde
stromingsminnende vissoorten of rheofielen, zie tabel 1. In tabel 2 is het aantal
stromingsminnende vissoorten in de onderzochte waterlichamen weergegeven en hun
aandeel in de levensgemeenschap. In enkele waterlichamen ontbreken de kenmerkende
vissoorten geheel, in de overige is hun aantal en aandeel in de levensgemeenschap
minimaal.
De meest aangetroffen soort is het Bermpje (zie foto 1). Het Bermpje is een relatief weinig
kritische soort die goed tegen vermesting kan. In de Vecht zijn de meeste
stromingsminnende vissoorten waargenomen, waaronder Bermpje, Winde en Kopvoorn. Hun
aandeel in de levensgemeenschap is echter minimaal.
Stilstaande waterlichamen
De ecologische toestand in de stilstaande waterlichamen over het algemeen matig tot goed.
Een goede indicator voor de visstand in sloten en kanalen is de aanwezigheid van soorten
waarvan een of meerdere levensstadia gebonden zijn aan waterplanten (plantminnende
soorten, zie tabel 1). De aanwezigheid van te veel Brasem en Karper is juist een indicatie
van een slechte toestand. In tabel 3 is het aantal plantminnende soorten en het aandeel van
61