JRK - juni 2008 in PDF - Sint-Jozef Ternat
JRK - juni 2008 in PDF - Sint-Jozef Ternat
JRK - juni 2008 in PDF - Sint-Jozef Ternat
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
“Niet iedereen heeft het geluk <strong>in</strong> mijn vriendenboek te staan”<br />
Streng (maar rechtvaardig),<br />
sadistisch en misschien zelfs een<br />
beetje grappig. Met die woorden<br />
typeerden leerl<strong>in</strong>gen uit 3EMa de<br />
meest beruchte/meest gevreesde/meest<br />
geliefde (schrap wat<br />
niet past) wiskundeleerkracht<br />
van het S<strong>in</strong>t-<strong>Jozef</strong>s<strong>in</strong>stituut. Op<br />
de vooravond van zijn zilveren<br />
huwelijksverjaardag mochten wij<br />
hem thuis gaan <strong>in</strong>terviewen over<br />
zijn zilveren jubileum op onze<br />
school. Tijdens deze zwoele<br />
avond <strong>in</strong> mei keuvelden we gezellig<br />
onder de kerselaar over wat<br />
geweest is en nog moet komen <strong>in</strong><br />
de carrière van de man die elke<br />
zaterdagmorgen als eerste het<br />
Liedekerkebos <strong>in</strong> jogt en waarvoor<br />
ik bijgevolg om 10.00u reeds<br />
4 uur te laat ben om samen met<br />
hem een paar rondjes <strong>in</strong> één van<br />
Pajottenlands groene longen te<br />
genieten van moeder natuur:<br />
Marc Muylaert.<br />
Vandaag sta je dagelijks voor<br />
een klas vol 14-15-jarigen.<br />
Hoe moeten we ons Marc<br />
Muylaert voorstellen op die<br />
leeftijd?<br />
Toen ik de leeftijd had die mijn<br />
leerl<strong>in</strong>gen nu hebben, was ik –<br />
hoe zou ik het zeggen – een<br />
brave deugniet. Ik liep toen<br />
school <strong>in</strong> het toenmalige Heilig-Kruiscollege<br />
<strong>in</strong> Denderleeuw<br />
(vandaag IKSO Denderleeuw)<br />
en verder dan enkele<br />
typische deugnietenstreken<br />
g<strong>in</strong>g ik nooit.<br />
Daar mag best wat meer uitleg<br />
bij…<br />
Ik her<strong>in</strong>ner me nog levendig<br />
dat we op de stoel van onze<br />
leerkracht ooit een sneeuwbal<br />
legden. De man <strong>in</strong> kwestie kon<br />
er niet echt om lachen toen hij<br />
op zijn stoel een mengsel van ijs<br />
en water terugvond.<br />
Wij gaven onze leerkrachten<br />
ook nog bijnamen (ik zal er<br />
maar geen noemen, maar ze<br />
getuigden wel van enige v<strong>in</strong>d<strong>in</strong>grijkheid…)<br />
En eerlijk<br />
gezegd heb ik die lijn ook <strong>in</strong><br />
mijn latere leven doorgetrokken.<br />
Ik vereer mijn leerl<strong>in</strong>gen<br />
wel vaker door hen een troetelnaampje<br />
te geven dat eigenlijk<br />
niet meer is dan een afgeleide<br />
van hun echte voor- of familienaam.<br />
Morgen vier jij met je vrouwtje<br />
je zilveren huwelijksverjaardag.<br />
Je hoeft niet echt een<br />
kei <strong>in</strong> wiskunde te zijn om te<br />
weten dat je eigenlijk best<br />
een vroege vogel was op<br />
amoureus vlak. Hoe zag jouw<br />
liefdesleven eruit als humanioraleerl<strong>in</strong>g?<br />
Tijdens de laatste jaren van<br />
mijn humaniora had ik <strong>in</strong>derdaad<br />
al verker<strong>in</strong>g met Car<strong>in</strong>e,<br />
met wie ik morgen 25 jaar<br />
gelukkig getrouwd ben. Om<br />
haar ’s morgens, voor de school<br />
begon, nog eens te kunnen<br />
zien, deed ik een serieuze<br />
omweg met de fiets. Voor zij<br />
die het traject kennen: elke dag<br />
de Keierberg, de Kaaivaartstraat<br />
én de Puttenberg <strong>in</strong><br />
Pamel trotseren om je lief te<br />
zien: dat is liefde met een grote<br />
L. Daarna spurtte ik naar Denderleeuw,<br />
waar ik natuurlijk<br />
meerdere malen te laat <strong>in</strong> de les<br />
kwam. Dan was het tijd om te<br />
putten uit de gebruikelijke<br />
smoezen: kett<strong>in</strong>g van fiets, de<br />
brug over de Dender stond<br />
omhoog, er moest een boot<br />
<strong>JRK</strong> <strong>juni</strong> ‘08 - 22<br />
passeren, de ‘moor’ die stond te<br />
over te koken… Als ik de nota’s<br />
<strong>in</strong> de agenda’s van onze leerl<strong>in</strong>gen<br />
vandaag zie staan, zou ik<br />
bijna durven zeggen: niks<br />
nieuws onder de zon.<br />
Verder geen straffe verhalen<br />
of nooit onthulde geheimen<br />
uit je scholierentijd?<br />
Onze 100 dagen waren eigenlijk<br />
wel memorabel… We<br />
schrijven het jaar: 1978. De klas<br />
6 Wet A (de toenmalige<br />
Wetenschappelijke A), opgekleed<br />
met wit hemd, g<strong>in</strong>g naar<br />
een film <strong>in</strong> Brussel <strong>in</strong> het gezelschap<br />
van hun titularis. In die<br />
tijd was dat nog een echte belevenis!<br />
Een groepje van 5 leerl<strong>in</strong>gen,<br />
waaronder ikzelf, muisde<br />
er vanonder <strong>in</strong> Brussel, zonder<br />
dat we <strong>in</strong> die stad onze weg<br />
eigenlijk kenden. De film hebben<br />
we nooit gezien. Onze titularis<br />
was natuurlijk <strong>in</strong> alle staten,<br />
maar we kwamen ervan af<br />
met een uitbrander van zijn<br />
kant. Als 17-jarige besef je niet<br />
wat je dan doet en hoe bezorgd<br />
mensen over je kunnen zijn.
Change language