JRK - juni 2008 in PDF - Sint-Jozef Ternat

More documents

Recommendations

Info

om al diegenen die ooit hun steentje hebben bijgedragen om JrK te maken tot wat het nu is, op welke wijze dan ook, te bedanken. Het moment om alle verwarring uit de wereld te helpen is hier eigenlijk ideaal geplaatst: ben jij Joske? Ik beken, Joske is mijn geesteskind. Soms vind ik mezelf wel eens terug in de figuur van Joske. Je weet wel: de brave deugniet. En de onderwerpen vallen mij per toeval binnen of zie ik gebeuren. Ik denk bijvoorbeeld aan het verhaal in dit nummer (…), een fietser die valt op straat, een luizenepidemie, de doorlichting, Sint Valentijn, een strafstudie,… Mijn allereerste “Opstel van Joske” dateert van 1998. Kijk hij viert ook zijn jubileum! “Van basis tot limiet”, het handboek wiskunde waar jij aan meewerkte was ook een uitdaging? Een aanrader zelfs: als je ooit de gelegenheid krijgt om aan dergelijke dingen mee te werken, doe het dan! De ervaring die je daarmee opdoet is enorm. En ik ben eerlijk: ik ben fier op wat we als auteursteam hebben bereikt. Vertrekken vanaf nul en stilaan al een serieuze voet in het wiskundeonderwijs hebben gezet. Je zit ook in de K.o.l.b, de Kruikenburgse Oud-leerlingenbond. De K.o.l.b. zorgt voor een financieel ruggensteuntje aan de lagere school en het middelbaar. Ook het contact met de oud-leerlingen wordt door de oud-leerlingenbond onderhouden. Dit is zeer belangrijk: oudleerlingen zijn je wandelende reclame. En geef toe: het is toch leuk op de hoogte te blijven van wat zij doen in hun verdere studies of latere leven. Kunnen leerlingen je nog verrassen na zoveel jaren ervaring? Toch wel. Een leerling was in mijn les druk bezig een papieren vliegertje te maken. Toen ik hem hierop betrapte, zei ik: “Wat zou je zeggen als ik je er 1000 liet maken?” Een dag later leverde die klas mij twee vuilzakken vol vliegertjes, 1000 in totaal. Van een verrassing gesproken. Je bent niet alleen leerkracht wiskunde op deze school. Je bent ook steevast van de partij op de tweedaagse van de zesdes als lid van de kookploeg. Met de derdes ging je ook al op tweedaagse. Nu is de “sekstweedaagse” van de vierdes jouw vaste uitstapje. Op zo’n excursies moet je toch al eens iets meegemaakt hebben? Inderdaad. Wij (mijn vrouw en ik) zijn geen grote reizigers. (Ter illustratie: onze huwelijksreis, een week naar zee, staakten we al na 2 dagen). De jaarlijkse uitstap naar de Ardennen voor de sporttweedaagse van onze zesdes is dus voor ons een hele onderneming. Onderweg ernaartoe raakten we de twee andere begeleidende wagens (Ludo Longin en Lut Delcour, Wim Nieuwlandt en Ann Van Schoors) in de omgeving van Luik kwijt. Ze waren uit ons gezichtsveld verdwenen. Wat doet een mens dan, GPS bestond nog niet? Wij hebben de zwaantjes toen aangesproken en zij hebben ons geëscorteerd door Luik mét blauwe JRK juni ‘08 - 26 knipperlichten en ons op onze bestemming gebracht. Hilariteit alom, natuurlijk. Onvergetelijk, een beetje mee - lijwekkend zelfs, is het volgende verhaal. We waren op tweedaagse met de derdes en het was nog de tijd waarin jongens en meisjes kilometers van elkaar verwjderd sliepen. Lut Delcour, Christel Walckiers en ikzelf sliepen in het gebouw waar de jongens verbleven. Na een zware dag hadden we alle leerlingen in bed gekregen en we waren van plan iets te gaan drinken in de bar van de jeugdherberg. Maar we hadden pech: bar gesloten. De enige troost die we hadden was 1 Vitabiskoek van Christel Walckiers, die we eerlijk onder elkaar verdeelden. Wat een leerkracht lijden kan… In een interview met jou mag zeker het onderwerp “schooltoneel” niet ontbreken. Vanwaar de microbe om te acteren? Dat is totaal anders dan wiskunde geven. Dat vind ik niet. Les geven is eigenlijk ook een stuk toneel spelen. Voor een leerling is er niets triestiger dan een leerkracht die daar gewoon zijn handboek of cursus staat af te lezen. Er moet leven in de brouwerij zijn! Het vraagt zeker ook evenveel energie. Maar om te antwoorden op je vraag: ik begon niet op Sint-Jozef met acteren. Ik begon eigenlijk als souffleur in Gooik, maar op een bepaald moment haakte een acteur af. De première was veertien dagen later. In die korte tijd moest ik me klaarstomen voor die rol. Daarna ben ik onder de hoede gekomen van Michel Platteau,
de regisseur van dienst in die tijd, waarvoor ik hem nog steeds dankbaar ben. Vandaag heeft Bram Gezel de leiding van het schooltoneel in handen en hij doet dat goed, heel goed zelfs. Ben je ondertussen een geroutineerd amateurtoneelspeler? Ik sterf nog steeds voor een opvoering. Weet je de eerste keer dat ik op Kruikenburg speelde (1995) vroegen de leerlingen mij op de dag van de première dat ik zou stoppen met les geven: ik ontplofte van de zenuwen. Ik heb altijd veel last van stress (het mindert wel met de jaren). Dat is eigenlijk niet zo slecht, een beetje stress is zelfs goed want het stomste wat een acteur kan doen is achter de coulissen mekaar uit concentratie brengen en dan ten tonele verschijnen. Een half uur voor de opvoering ben ik ook onvindbaar. Ik zonder me heel bewust af om me super te concentreren op mijn rol. Heb je, net als grote acteurs of topsporters, een ritueel? Je moet eens een kijkje nemen op de wanden op het podium. Bij elke generale repetitie schrijf ik de namen van de acteurs en regisseur op deze wanden. JRK juni ‘08 - 27 Enkele korte vraagjes over je toneelcarrière: wat is je tofste rol ooit? Ik heb enorm genoten van mijn rol als Tirolermeisje in “De verloofde van mijn vrouw”. Ik moest er uit volle borst “Anton aus Tirol” zingen. Hilarisch. Ook mijn rol als politieagent in “Een weekendje moorden” lag mij als gegoten, of was dat het sadistische tintje dat weer boven kwam? Ik moet eerlijkheidshalve zeggen: ik heb elke rol met even veel deugd gespeeld! Je moeilijkste rol ooit? Een dronkelap spelen en lachen op commando vind ik nog steeds moeilijk. De moeilijkste rol is de onverwachte rol. Je moet steeds attent zijn voor de onverwachte dingen: wat moet je doen als er een telefoon moet rinkelen en hij doet het niet, of wanneer hij rinkelt en hij moet het niet doen, wat moet je doen als iemand te vroeg op de scène komt of te laat, of hoe reageer je als iemand plots zijn tekst kwijt is of jijzelf kan je de eerstvolgende 10 bladzijden uit het script niet meer herinneren…? Het zijn allemaal van die dingen waar je rekening moet mee houden, maar niet te veel mag aan denken. Ik wil je wel van harte bedanken voor de gastvrije ontvangst en wens je nog veel mooie jaren op onze school en daarbuiten. Ann Segers, 13 mei 2008
Page 1: “Jeugd Rond Kruikenburg” versch
Page 4 and 5: de manier werd aangebracht. Het mus
Page 6 and 7: trimester op school de theoretische
Page 8 and 9: of daarmee de bagatellisering van z
Page 10 and 11: moesten wachten. Voor ons geen enke
Page 12 and 13: met m’n portfolio doe om mijn Eng
Page 14 and 15: toch wat stroef. Maar ik denk toch
Page 16 and 17: A Midsummer Night’s Dream by the
Page 18 and 19: Kreco informeert 1) 100 handtekenin
Page 20 and 21: Lessenmarathon Dat eerste indrukken
Page 22 and 23: “Niet iedereen heeft het geluk in
Page 24 and 25: gezien jij van Pamel bent kun je di
Page 28 and 29: De derdes haalden een frisse neus a
Page 30 and 31: Opstel van Joske De jubilé Het huw
Page 32 and 33: den gedroogd, maar omwille van het
Page 34 and 35: Ik probeerde je poëzie uit te legg
Page 36: SCHOLENGEMEENSCHAP DILBEEK-TERNAT T

JRK - juni 2008 in PDF - Sint-Jozef Ternat

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?