Lustrumnummer Pelgrimsparade - Santiago

Via de kathedraal van Burgos volgden we het pelgrimspad dwars door de stad,
langs (resten van) oude gebouwen uit de middeleeuwen. Na het eerste dorpje een
prachtig pad, op en af, tot we op een uitgestrekte hoogvlakte kwamen. Beneden ligt
Hornillos del Camino. Het is mooi weer met af en toe een fris windje. Heerlijke
wandeling!
In Hornillos aangekomen verwachtten we een eenvoudige refugio. Nu dat viel tegen.
Een vreselijke zwijnestal - letterlijk. Een hok met een varkenstrog, twee gammele,
kapotte stoelen, de deur kan niet dicht, de ramen zijn kapot. Het oude gemeente-
archief ligt voor oud vuil in een hoek (ik nam nog een oude trouwakte mee van
1879).
Op de grond ligt wat oud, nat stro, nauwelijks genoeg voor één persoon. Het is hier
echt vies. Geen licht. We maakten twee bedjes van het oude gemeente-archief. Het
stro ligt nu buiten te drogen; dat gaat er dan op en zo moeten we dan maar proberen
te slapen. We zitten naast de kerk en hebben water van de dorpspomp. Er is ook
geen sanitair. Achter het kerkje ligt naast een oude stal een verwaarloosd kerkhofje.
Er is hier niets te doen. We bleven maar vrolijk. Uiteindelijk werd het heel gezellig.
We maakten een tafel van een oude deur en zaten voor de kerk te eten: een restant
oud brood en sardines uit blik. Er is hier niets te koop, echt niets, ook geen brood.
Net haalden wij een stempel bij de burgemeester. Hij had medelijden en komt ons
straks persoonlijk een baal stro brengen.
Het is een dorpje waar alleen oude mensen wonen. De jeugd is weggetrokken. We
hopen vannacht een beetje te slapen. Morgen lopen we naar Castrojeriz.
25 juni 1992: van Burgos naar Hornillos del Camino
Rita Sibie