2 Samuël

4. Daarna kwamen de mannen van
Juda, en zalfden David was eerst in het
heimelijke door Gods bevel van Samuel
gezalfd tot koning, 1 Sam. 16:13; hier wordt
hij wederom van zijn stam Juda, wetende
zonder twijfel des Heeren wil, gezalfd. Ten
derden male werd hij van gans Israël gezalfd,
onder, 2 Sam. 5:3, dienende dit alles tot
versterking van David, Gevraagd hebbende, of
onderzoekende, wat van Sauls dode lichaam mocht zijn,
willende dat begraven, indien het niet ware geschied.
en bevestiging zijns beroeps, mitsgaders tot
voorbeelding van de zalving onzes Jezus
Christus. Zie 1 Kon. 1:34. aldaar David tot
een koning over het huis van Juda.
Toen boodschapten zij David,
Gevraagd hebbende, of onderzoekende, wat
van Sauls dode lichaam mocht zijn, willende
dat begraven, indien het niet ware geschied.
zeggende: Het zijn de mannen van
Jabes in Gilead, die Saul begraven
hebben. Zie 1 Sam. 31:11,12,13.
5. Toen zond David boden tot de
mannen van Jabes in Gilead, en hij
zeide tot hen: Dat is, liet zeggen.
Gezegend zijt gij den HEERE, Zie Gen.
24:31; Ruth 2:20, en Ruth 3:10. dat gij Of,
die. deze weldadigheid gedaan hebt
aan uw heer, aan Saul, en hebt hem
begraven.
6. Zo doe nu de HEERE aan u
weldadigheid en trouw! En ik ook, ik
zal aan u dit goede doen, Dat is,
vergelden. Of in dezen zin: Gelijk de Heere
zulks aan u vergelden zal, alzo zal ik het ook
doen. Anders, naar dit goede. dewijl gij Of,
die gij, enz. deze zaak gedaan hebt.
7. En nu, laat uw handen sterk zijn, en
zijt dapper, Hebreeuws, tot kinderen, of
zonen der dapperheid, of kloekheid. Zie onder,
2 Sam. 3:34. dewijl Hij wil zeggen: Geeft den
moed niet verloren, al is het dat uw heer en
koning dood is. uw heer Saul gestorven
is; en ook hebben mij die van het
huis van Juda Hebreeuws, het huis van
Juda hebben, enz. tot koning over zich
gezalfd. Zodat ik boven de gewilligheid de
macht heb om u in voorvallende zwarigheid
te hulp te komen. Alhoewel David van Gods
raad verzekerd was, gebruikt hij niettemin
deze geoorloofde middelen om met weldoen
de harten der Israëlieten te gewinnen, en de
uitkomst met vertrouwen en geduld te
verwachten.
8. Abner nu, Ook genaamd Abiner. Zie 1 Sam.
14:50,51. de zoon van Ner, de
krijgsoverste, dien Saul gehad had,
nam Isboseth, Hebreeuws, Isch-boscheth.
Sauls zoon, en voerde hem over naar
Mahanaim, Over de Jordaan, waar
Mahanaïm gelegen was, aan de beek Jabbok,
niet ver van Jabes in Gilead. Zie Gen. 32:2. Dit
schijnt Abner gedaan te hebben om de
Gileadieten, tot welken David zijn boden
gezonden had, tegen David vast te maken, en
te breken de gunst, die hij daar mocht
verkregen hebben.
9. En maakte hem ten koning
Niettegenstaande dat dezen Abner des
Heeren wil niet onbekend was, gelijk af te
nemen is uit 2 Sam. 3:9,10,18. over Gilead,
Zie van Gilead, Num. 32. en over de
Aschurieten, Hierdoor wordt bij de
meesten verstaan de stam van Aser, zijnde de
uiterste in het noorden van Kanaän, aan de
zee. Hebreeuws, de Aschuriet. en over
Jizreel, De stad was gelegen tussen half
Manasse en Issaschar, op de grenzen; het dal
Jizreël lag in Issaschar, nagenoeg in het
midden van Kanaän, waaronder de naast
gelegen Zebulon, Nafthali en half Manasse
mede verstaan worden; gelijk nevens Efraïm,
Dan, en Simeon voor een deel in Juda
gelegen. en over Efraim, en over
Benjamin, en over gans Israel.
10. Veertig jaren was Isboseth, Sauls
zoon, oud, als hij koning werd over
Israel; en hij regeerde het tweede
jaar; Zie 1 Sam. 13:1. Of, had geregeerd;
want de zin schijnt te wezen dat hij twee volle
jaren geregeerd had, toen de strijd, 2 Sam.
2:1, enz. verhaald, gebeurd is. Zie wijders
onder, 2 Sam. 3:1; hoewel hieruit niet volgt
dat zij David in deze twee voorgaande jaren
ten enenmale in vrede hebben gelaten.