2 Samuël

11. Maar ik rade, dat in alle haast
Hebreeuws, verzameld wordende verzameld
worden. tot u verzameld worde gans
Israel, van Dan tot Ber-seba toe, De
twee uiterste landpalen in het noorden en
zuiden. als zand, dat aan de zee is, in
menigte; en dat uw persoon
Hebreeuws, uw aangezicht. medega in
den strijd.
12. Dan zullen wij tot hem komen, in
een der plaatsen, waar hij gevonden
wordt, en hem gemakkelijk
overvallen, Of, belegeren, of tegen hem
zijn. gelijk als de dauw op den
aardbodem valt; en er zal van hem,
en van al de mannen, die met hem
zijn, ook niet een worden
overgelaten.
13. En indien hij zich in een stad zal
begeven, zo zal gans Israel koorden
tot dezelve stad aandragen, en wij
zullen ze tot in de beek
nedertrekken, Dat is, in de gracht. totdat
ook niet een steentje aldaar
gevonden worde. Te weten, op den
anderen liggende; hij wil zeggen: Wij zullen de
stad lichtelijk en geheellijk verwoesten of
uitroeien.
14. Toen zeide Absalom, en alle man
van Israel: De raad van Husai, den
Archiet, is beter dan Achitofels raad.
Doch de HEERE had het geboden, Dat
is, alzo gewild, verordineerd, en door zijn
Goddelijke voorzienigheid ten beste van
David geschikt. Vergelijk boven, 2 Sam.
16:10,11,12, en zie Lev. 25:21; Amos 6:11, en
Amos 9:3; Nah. 1:14; idem Ps. 33:9, en Ps.
111:9, en Ps. 148:5. # Ps 148.5 om den
goeden raad Dienstiger voor Absalom, om
David te overvallen en geen tijd van rust te
geven; hoewel deze raad in zichzelven
onrechtvaardig was. van Achitofel te
vernietigen, opdat de HEERE het
kwaad De welverdiende straf, waarvan in
het volgende. over Absalom bracht.
15. En Husai zeide tot Zadok en tot
Abjathar, de priesters: Alzo en alzo
heeft Achitofel Absalom en den
oudsten van Israel geraden, maar
alzo en alzo heb ik geraden.
16. Nu dan, zendt haastelijk henen,
en boodschapt David, zeggende:
Vernacht dezen nacht niet in de
vlakke velden der woestijn, en ook
ga spoedig Hebreeuws, overgaande gaat
over. over; Over de Jordaan, gelijk in het
volgende verklaard wordt. opdat de
koning niet verslonden worde, en al
het volk, dat met hem is.
17. Jonathan Zie boven, 2 Sam. 15:27,28.
nu en Ahimaaz stonden bij de
fontein Rogel; Dat is, zij verhielden zich
daar, en verwachtten tijding, die zij David
mochten overbrengen. Van de plaats, zie Joz.
15:7, en Joz. 18:16. en een dienstmaagd
ging henen Die men zonder nadenken tot
een fontein kon zenden, om iets te wassen of
om water te halen. en zeide het hun
aan; en zij gingen henen en zeiden
het den koning David aan; want zij
mochten zich niet zien laten, Dat is, zij
durfden in de stad niet komen, en alsdan
weder uitgaan naar David, om geen
achterdenken te geven. dat zij in de stad
kwamen.
18. Een jongen dan nog zag hen, en
zeide het Absalom aan; doch die
beiden gingen haastelijk, en kwamen
in eens mans huis te Bahurim,
dewelke een put had in zijn voorhof,
Versta, een open plaats aan zijn huis. en zij
daalden daarin.
19. En de vrouw nam en spreidde een
deksel over het opene van den put,
Hebreeuws, het aangezicht. en strooide
gort daarop. Alzo werd de zaak niet
bekend.
20. Toen nu Absaloms knechten tot
de vrouw in het huis kwamen,
zeiden zij: Waar zijn Ahimaaz en
Jonathan? En de vrouw zeide tot
hen: Zij zijn over dat waterriviertje
gegaan. Of, waterveer. En toen zij hen