Inhoudsopgave

groepsleden wordt de volgende vraag gesteld: Hoe voel je je in de plek waar je
staat?
Na de sculptuur laat Verburgt de informatie meestal een week bezinken, omdat
het beleven van een sculptuur op zich al heel emotioneel kan zijn. Na een week
zijn er bepaalde aspecten van de sculptuur die de cliënt zijn bijgebleven of aan
zich opdringen. Daar wat mee te doen is de volgende stap.
Er zijn hiervoor enkele voortgangsmogelijkheden. Globaal gezien zijn dat er drie.
1. Er buitenmuzikaal iets mee doen, door middel van een andere therapievorm of
iets concreets, zoals een brief schrijven. De sculptuur is hier dan ook afgelopen.
2. De oorspronkelijke sculptuur gebruiken om aan één aspect te werken.
3. De sculptuur veranderen en dat ervaren. Met als vraag: Wat zou jij willen
veranderen? Bijvoorbeeld een ideale situatie muzikaliseren. Op deze manier kan
je beleven wat voor een invloed deze situatie op jou en op de andere
gezinsleden heeft, omdat je het ziet gebeuren. De centrale persoon kan hierdoor
de actuele situatie accepteren doordat hij het aan den lijve ervaart.
Deze mogelijkheid stelt de centrale persoon ook in staat om een andere rol in de
gezinssculptuur op zich te nemen, bijvoorbeeld die van de moeder. Doordat hij
de sculptuur nu vanuit het perspectief van een ander beleeft kan hij het gedrag
van een ander in het dagelijkse leven ook beter gaan begrijpen.
Ook Verburgt beaamt dat het behandelen van heel het gezin in muziektherapie
onmogelijk blijkt te zijn. Niet alleen omdat het voltallige gezin vaak niet komt
opdagen, maar ook omdat er geen mogelijkheden voor zijn binnen de huidige
gezondheidszorg.
Het gebruik van groeps- in plaats van gezinsleden heeft ook voordelen.
Groepsleden kunnen heel eerlijk en open zijn over het gevoel bij de rol die ze
aannemen in de gezinssculptuur van de centrale persoon, terwijl gezinsleden
terughoudend kunnen zijn over hun gevoel om de centrale persoon niet te
kwetsen of de situatie te veranderen.
Iedere sculptuur verloopt onvoorspelbaar. Als therapeut kom je voor een
heleboel verrassingen te staan zodra je met gezinssculpturen aan het werk gaat.
Daarom is het belangrijk om als therapeut geen eigen agenda te trekken en je
cliënt volledig te volgen. Tijdens een gezinssculptuur is het van belang om alle
vooraf gestelde doelen los te laten en de cliënt zijn/ haar eigen weg te laten
volgen. Vooraf gestelde doelen zijn over het algemeen onproductief en zorgen
ervoor dat je de mogelijkheden van een sculptuur mist. Verburgt vertelt dat ook
dat in dienst kan staan van de zelfstandigheid, omdat je je cliënte zelf laat
beslissen hoe haar sculptuur eruit ziet en hoe zij het wil veranderen. Deze
werkvorm past dus uitstekend bij mijn methode.
We eindigen het telefoongesprek met het uitwisselen van emailadressen en de
belofte elkaar op de hoogte te houden.
68