Download de nota [PDF, 38 blz., 440 kB - VKW

vkw Metena september 2006
Plus Uitzendkrachten werd in 1998 door Marc van Buul, Ingrid Verduyn en Ingeri van Alsenoy opgericht. Allen waren
actief bij grote spelers uit de interimsector maar raakten gefrustreerd over de wantoestanden. De 427.000 jaarlijkse
uitzendkrachten werden volgens hen als wegwerpartikelen beschouwd. En daar wilden ze verandering in brengen.
Ingrid Verduyn: “Het gaat om een enorme groep mensen die aan het meest flexibele statuut moeten werken. Dat is de
meest zwakke groep op de arbeidsmarkt. Die mensen kiezen niet voor dat statuut, ze moeten er mee omgaan. Onze
droom was om dat zo goed mogelijk te begeleiden. Kansen creëren.”
De meeste uitzendkrachten vallen per toeval op een job. Meestal is het opvulling van een vacature met de snelst
beschikbare uitzendkracht. Maar niemand stelt zich de vraag als dat de best mogelijke job is voor die persoon.
Het probleem is dat uitzendkrachten vaak aan hun lot worden overgelaten. Ze delen niet in bedrijfswinsten, ze krijgen
geen coaches, ze krijgen geen perspectieven, ze hebben minder sociale garanties.
Nochtans gaat het om een zeer sterk gereglementeerde sector. De vakbonden kijken over de schouders mee. Een bedrijf
die een uitzendkracht wil inhuren, moet zich woorstelen doorheen papierberg en de goedkeuring van de vakbond
krijgen. Maar als het op loon, extra’s of bescherming aankomt, staan ze in de kou. En daar maakt Plus Uitzendkrachten
het verschil.
Verduyn: “Uitzendkrachten die meer dan 30 dagen voor ons hebben gewerkt, geven we een hospitalisatieverzekering. We
laten ze ook delen in onze winst. Daarnaast hebben we ook een gans loopbaanbegeleiding opgebouwd via Itinera.
Onlangs hebben we Plus Personal… opgestart.
We hebben dat opgericht omdat we merken dat veel uitzendkrachten problemen hebben: relationeel, persoonlijk,
finaniceel, sociaal, enz. Die problemen verhinderen vaak dat de uitzendkracht het waar maakt op de arbeidsmarkt. Als
we daaraan kunnen helpen, is zijn arbeidsprobleem misschien meteen opgelost.
Hoewel het de bedoeling is om die sociaal geëngageerde projecten rendabel te maken, wat niet altijd lukt, kosten ze
handenvol geld. Dat geld komt vaak van de winstpot van Plus Uitzendkrachten. Verduyn: “We maken een duidelijke
scheiding tussen het commerciële en het sociaal geëngageerde. Wij moeten zeer performant zijn. Als kleine speler moeten
we uiterst professioneel zijn op de interimmarkt. Dat is onze economische verantwoordelijkheid. Onze kantoren hebben
die duidelijke opdracht. Die moeten zich niet bezighouden met sociale screening van onze uitzendkrachten. Daarvoor
hebben we die andere bedrijfjes, vaak invoegbedrijven, die gefinancierd worden met winsten van onze uitzenddiensten.
Maar de twee zijn duidelijk gescheiden. Het ene moet economisch uitermate performant zijn, het andere kan daar in de
marge van bloeien. “Je kan geen zieke verzorgen als je geen centen hebt. Je moet ze eerst binnenrijven, dan uitgeven.”
Op de vraag waarom de winstmarges bij Plus lager liggen dan bij sectorgenoten, is het antwoord snel gegeven: “ MVO
is winst maatschappelijk verdelen. Een deel van onze winst, naargelang de noden van het moment, herinvesteren we in
die sociaal geëngageerde projecten. Bij ons is duidelijk dat MVO geld kost. Wij hebben wel het geluk dat we maar met
vier aandeelhouders zijn. Met een beursgenoteerd bedrijf ligt dat natuurlijk anders, maar toch.
De mensen die bij ons werken, kiezen expliciet voor Plus. Dat stralen ze uit. Die hebben niet de indruk dat ze “werken”. Hun
werk is tegelijk hun plezier. Gezien we 30 procent per jaar groeien, hoeden we ons voor de verwatering van onze waarden.
We hechten meer en meer belang aan interne communicatie. Ook aan de aanwerving besteden we veel aandacht.”
Het onderscheid met andere interimspelers zoals Randstad, die zich ook sterk op MVO profileert, ziet Verduyn in het
verschil tussen theorie en praktijk. “Bij ons komt het echt uit de buik. Wij vertrekken vanuit de uitzendkracht. Wat zijn
diens behoeften? Andere spelers vertrekken vaak vanuit de bedrijfsinvalshoek.” Bij Plus gaat het wel niet zo ver dat ze
de bedrijven bij wie ze uitzendkrachten sturen gaan screenen op duurzaamheid. Verduyn: “Dat kunnen we niet maken.
Aan onze kantoorhouders zeggen we gewoon: stuur niemand naar een plaats waar je je eigen kinderen niet naar toe
zou sturen.”
Plus Uitzendkrachten heeft er een jaarlijkse traditie van gemaakt om de Plus Prijs uit te reiken. Verduyn: “Die willen we
uitreiken aan bedrijven die zich verdienstelijk maken op vlak van integratie. Zo vielen afgelopen jaren transportbedrijf
Frans Maas en modehuis Betet Skara in de prijzen. Beiden maakten werk van integratie van kansarme doelgroepen.”
Onze droom is om een grote speler te worden zodat er naar ons geluisterd wordt. Nu zijn we pas 15e of 16e speler op de
interimmarkt en kunnen we hoogstens onze neus aan het venster steken en eens piepen. We willen ‘incontournable’
worden om de trends mee te helpen vorm geven. In onze lokalen van het hoofdkantoor prijkt in grote letters “Op een
dag…” wat ons iedere dag aan die eigenzinnige ambitie herinnert.
PLUS UITZENDKRACHTEN - MVO is winst verdelen