Zorgboerderijen voor kinderen met Autisme Spectrum Stoornissen

Rapport 121
Het vinden van de eigen kracht is voor ieder kind op een andere manier te bereiken. Op deze zorgboerderij wordt
dat geprobeerd te bereiken door:
• kinderen/ jongeren positieve ervaringen geven;
• niet straffen;
• teleurstellingen en mislukkingen voorkomen;
• successen vieren.
Positieve dingen, goede ervaringen en overwinningen worden uitdrukkelijk benoemd en gevierd. Er zijn vaak
feestjes. Anouk probeert mislukken te voorkomen. Op de boerderij geen mislukkingen. Iemand kan wel eens iets
fout doen, maar dat is helemaal niet erg, dat zijn geen mislukkingen, volgens Anouk.
Wanneer een keer iets fout gaat, spreekt Anouk diegene daar direct op aan. Er wordt nooit straf gegeven. Dat is
absoluut niet nodig, volgens haar. Ook jongeren met gedragsproblemen, die gewend waren om zich heen te
slaan, worden daar direct op aangesproken. Het wonderlijke is, dat nog nooit iemand agressief geworden is. Men
respecteert elkaar en leert het uit te spreken tegen de ander. Grof taalgebruik is uit den boze. Alles draait om
eerlijk en positief met elkaar omgaan en het direct uiten van emoties.
Werkwijze
Anouk: “Wat ik die kinderen probeer mee te geven, dat is voor ieder kind verschillend. Ik heb voor ieder kind een
doel. Een handelingsplan zou je het kunnen noemen. Dat is van mijzelf. Ik heb dat ook op papier gezet omdat ik
meer begeleiding erbij kreeg.”
Kinderen/jongeren mogen zelf bepalen wat ze gaan doen. Anouk observeert ze de eerste tijd goed en bepaald
dan samen met hen waar ze aan gaan werken en welke doelen ze gaan halen. Er wordt niet met een specifieke
hulpvraag gewerkt. Wel zet ze haar werkwijze en ideeën op papier zodat de andere begeleiders kunnen volgen
wat ze doet en wil bereiken. Wat ze graag wil bereiken bij de kinderen, is dat ze in zichzelf gaan geloven en dat
ze hun eigen kracht gaan vinden. Dat is voor ieder kind op een andere manier te bereiken.
Anouk geeft als voorbeeld de stappen in het proces voor een jongere aan:
“Bij het intakegesprek vragen we: wat wil je, wat kom je doen, wat is je motivatie om hier te komen en wat wil je
er uiteindelijk mee bereiken? Als dat bereiken is: “uiteindelijk weer een baan ergens kunnen krijgen”, dan maken
we daar een plan op. Ik houd een groot tijdspad aan. Het hangt er een beetje vanaf in welk stadium ze hier
komen, hoe lang het tijdspad dan is. Vooral omdat je ook in dat gedeelte geen teleurstellingen wilt, want
teleurstellingen hebben die jongens, die hier komen al zo vaak meegemaakt, dat je denkt, dat mag dus niet meer.
Hier mag het niet fout gaan. Dan stellen we vast: dit is een beetje het traject, dit wil je.
Met deze jongens zelf hebben we de evaluatie. We hebben gesprekken van: hoe gaat het en wil je wat
veranderen?”
Als het goed gaat met de jongere en hij kan de maatschappij weer aan, dan regelt Anouk een stageplaats,
opleiding of werk. Anouk: “Op een gegeven moment doen ze zoveel stappen dat ze weer terug kunnen in de
maatschappij. Dat is voor ons de drive. Dat is voor ons heel belangrijk.“
Ter illustratie vertelt Anouk over een jongen, die in eerste instantie op de boerderij leert een normaal dagritme op
te bouwen. Anouk: “Hij kwam laat uit zijn bed, ging om 13.00 uur pas beginnen. Toen ging school niet meer,
ging werken niet meer en ging niets meer. Hij is toen hier gekomen. Eerst is hij begonnen met twee middagen in
de week om 13.00 uur te beginnen. Toen is hij naar drie middagen gegaan en is hij één dag om 10.00 uur
begonnen en twee middagen om 13.00 uur. Nu zit hij dus op twee dagen om 9.00 uur en twee hele dagen vanaf
10.00 uur. Dus zo bouwen wij het op. Als dat goed gaat en hij 4 dagen op 9.00 uur zit, heb ik met hem
afgesproken dat ik stageplekken voor hem regel. Hij heeft een aantal beroepen die hij wel leuk vindt, maar hij
weet het nog niet helemaal. En dan zeg ik: Ik ga straks een soort inkijkstages voor je regelen. Dan bel ik gewoon
bedrijven op en zeg: ik heb hier een jongen die graag kok wil worden, mag hij misschien een keer een dagje met
je meelopen. Gewoon kijken, voelen, proeven.”
De jongeren die doordeweeks komen, verzorgen onder andere de dieren, mesten stallen uit, brengen dieren naar
het land en halen ze weer naar binnen. Norbert werkt samen met hen op en is daarbij door de weeks het vaste
aanspreekpunt. “Bij hem hebben ze een heldere en rustige dagindeling en dan houden ze het heel lang vol. Dat is
een beetje de rol van Norbert.”
In het weekend komen de kinderen en zij mogen paardrijden en andere leuke activiteiten doen. Op
zaterdagmiddag onder leiding van een activiteitenbegeleider.
Bij het aannemen van begeleiders wordt gekeken of ze initiatief nemen en hoe ze met de kinderen/jongeren om
gaan. Er wordt niet gekeken naar opleiding, omdat dat volgens Anouk niks zegt.
7