OP HET DAK VAN NEW YORK - Afdeling
OP HET DAK VAN NEW YORK - Afdeling
OP HET DAK VAN NEW YORK - Afdeling
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DOOR PETER NOORDERMEER VOOR EEN PRIKKIE<br />
“Nou, je huurt ze in, ze werken<br />
als paarden en binnen no time is<br />
de klus geklaard. Voor een<br />
prikkie natuurlijk.” Weekblad Carp<br />
over illegale Poolse klussers.<br />
BERICHT <strong>VAN</strong> EEN EX-ROKER<br />
In mijn krant zat laatst een interessante bijlage over<br />
roken. Ook al raak je, zoals ik, al jarenlang geen sigaret<br />
meer aan, je blijft de rest van je leven een roker die<br />
ermee gestopt is.<br />
In die rookbijlage staan wereldkaartjes afgedrukt,<br />
waarop kleuren het percentage rokers (m/v) per land<br />
aangeven. Dan zie je dat de mannen in Oost-Europa en<br />
het noordelijk deel van Azië kampioen roken zijn, terwijl<br />
in die gebieden vrouwen juist minder roken dan hun<br />
zusters in de rest van de wereld. In Noord-Amerika,<br />
Canada, Brazilië en Argentinië roken vrouwen meer dan<br />
elders, terwijl de mannen er onder het gemiddelde<br />
zitten. Het is waarschijnlijk zo dat in Oost-Europa en<br />
Azië vrouwen nóg niet roken, omdat ze daar een beetje<br />
achterlopen en dat, tegen de tijd dat ze qua roken<br />
geëmancipeerd raken, de mannen er daar mee<br />
ophouden, omdat het niet meer macho is. En dan ontstaat<br />
de situatie als in Noord-Amerika, Canada, Brazilië<br />
en Argentinië.<br />
Mijn vader zei tegen me toen ik zo’n jaar of zestien was<br />
(indachtig een tabaksreclame uit die tijd: ‘Het is geen<br />
man die niet roken kan!’): “Wordt het niet eens tijd dat<br />
je gaat roken?” En hij deed me voor hoe je een shagje<br />
draait. Ik rookte het duizelig en lijkbleek op, tot brakens<br />
toe. Na een paar shagjes zou dat vanzelf overgaan, zei<br />
hij. En inderdaad, een paar weken later zat ik al vrolijk<br />
paffend op een half pakje Drum per dag en via het merk<br />
Matador (driekwart zwaar) raakte ik ten slotte verslaafd<br />
aan Douwe Egberts Zware Shag (voorganger van<br />
Brandaris), toen nog in papieren pakjes, ook wel ‘Visje’<br />
genoemd, omdat er een walvisje op stond. Sommigen<br />
vroegen om een pakje ‘Warning’, want dat stond in<br />
grote zwarte letters op de achterkant. En dat was dan<br />
geen waarschuwing voor de gezondheidsrisico’s van<br />
roken. Nee, men moest terdege oppassen zich geen<br />
namaak te laten aansmeren.<br />
Ik droom er nog wel eens van, van dat roken. Mijn vrouw<br />
raadt vaak het merk al bij mijn ontwaken.<br />
“Gauloises?”, vraagt ze dan.<br />
“Ja heerlijk, zonder filter!”<br />
<strong>OP</strong> DE BROMMER!<br />
“Op drie brommertjes gaat de<br />
gemeente Groningen bij bedrijven<br />
langs op zoek naar verborgen<br />
vacatures. De ‘runners’ speuren<br />
naar briefjes op prikborden in supermarkten,<br />
aanplakbiljetten achter<br />
ramen en andere aanwijzingen die<br />
leiden naar werk.” Trouw over<br />
pogingen in Groningen om de werkgelegenheid<br />
in een aantal wijken te verbeteren.<br />
<strong>OP</strong>EN ZENUW<br />
“Ik heb de WAO weleens<br />
een open zenuw genoemd,<br />
maar kennelijk zit het<br />
trauma nog dieper dan ik<br />
dacht. Dat sterkt mij in de<br />
overtuiging dat de WAO in<br />
zijn geheel moet worden<br />
afgeschaft. Er moet een<br />
nieuwe regeling komen die<br />
nooit meer WAO zal heten.”<br />
Demissionair minister De Geus van<br />
Sociale Zaken over het WAO-vraagstuk<br />
in het werkgeversblad Forum.<br />
BALEN <strong>VAN</strong> DE BAAS<br />
“De meeste werknemers die<br />
ontslag nemen doen dat niet<br />
omdat ze te weinig betaald<br />
krijgen of omdat er weinig carrièremogelijkheden<br />
zijn, maar<br />
omdat ze balen van hun baas.”<br />
De Telegraaf over de grote invloed van<br />
de baas op het vertrek van werknemers.<br />
RODDELEN EN FLIRTEN<br />
“Kantoormedewerkers verspillen<br />
gemiddeld per dag anderhalf<br />
uur aan activiteiten die<br />
niets met werk te maken<br />
hebben. Roddelen, flirten en<br />
internetten zijn daarbij de<br />
meest tijdverslindende activiteiten.”<br />
De Telegraaf schrijft over<br />
een Brits onderzoek.<br />
IN DE KOFFIE ROEREN<br />
“Toen Balkenende ze had uitgenodigd voor een kopje koffie in het<br />
Torentje was de sfeer bij het roeren in de koffie alweer goed.”<br />
Minister De Geus van Sociale Zaken in het Algemeen Dagblad over de<br />
verhouding tussen premier en vakbonden.<br />
DE SCHRIJVER ALS STRAATMAKER<br />
“Schrijven is bouwen. Het is een ambacht. Je moet een idee<br />
hebben, en goed gereedschap. Graag citeer ik Harry<br />
Mulisch. Schrijven is als straatmaken. Achteruit kruipen en<br />
steentjes in de grond tikken.” Journalist H.J.A. Hofland in Carp over<br />
zijn levenswerk.<br />
PIET MET HELM<br />
“Als de Arbowet zich ook zou uitspreken<br />
over oud-Hollandse folklorefiguren,<br />
zouden de Pieten er<br />
voortaan heel anders uitzien.<br />
Luxe lederen schoenen moeten<br />
plaatsmaken voor stevige veiligheidsschoenen<br />
met stalen<br />
neuzen en anti-slipzolen. De<br />
baret moet worden vervangen<br />
door een degelijke bouwhelm.”<br />
Rubriek DaginDaguit van De Volkskrant<br />
over de dakcapriolen van zwarte piet.<br />
DOOD PAARD?<br />
“Bij de stand dienden zich twee docenten aan, van wie er een zegt:<br />
“Vrouwen in de bouw, ach, het is trekken aan een dood paard.” De tweede<br />
daagde me uit duidelijk te maken wat er nu voor een vrouw zo leuk is om te<br />
werken in de bouw. Waarop ik de bal terugspeelde en hem vroeg wat de<br />
bouw nu zo aantrekkelijk voor mannen maakt.” Ineke van Westrienen van<br />
Bouwradius in een ingezonden brief aan Cobouw.<br />
FNV BOUW MAGAZINE JANUARI 2003 23