Download pdf - Reclassering Nederland

ToezichT
Ze voelen
controle en hulp
Toezicht is geen leiband. Elk incident is er een teveel. Zeker als daar een dode of
gewonde bij valt. Maar de reclassering heeft daders niet aan een touwtje. En zelfs
als ze met een enkelband lopen en satellieten hen in de gaten houden, kunnen ze in
de fout gaan. Maar gebrekkige spelregels, slordigheid of het niet nakomen van
werkafspraken mogen nooit de oorzaak zijn. Schokkende voorvallen in 2006 hebben
de reclassering aangespoord om het zekere voor het onzekere te nemen. Ze houdt
alle toezichten extra onder de loep en repareert tekortkomingen. Ondertussen zet ze
ook nog een moderniseringsslag in werking.
Snel en grondig. Op 1 februari stuurt de reclassering een plan van aanpak naar de
verantwoordelijke minister. Doorlichting van alle lopende toezichten, de meest
risicovolle het eerst. Vonnis, bijzondere voorwaarden, diagnose, aanwijzingen,
aanpak, toezichtovereenkomst, evaluatie; de onderzoekteams halen alles uit de
kast. Via dossieronderzoek en procesanalyses. Een grote schoonmaak, waaraan
ook de stofkam te pas komt. Op 1 juni ontvangt staatssecretaris Albayrak de
eerste conclusies, op 21 juni het complete rapport.
Het begint met duidelijkheid. Er zijn 15.173 toezichten bekeken. Daarvan
zitten er 1701 wel in de computer maar er is nog niets mee gebeurd. Van de
lopende zaken is met 80 procent helemaal niets mis. Bij 23 procent liggen de
afspraken niet vast in het centrale computersysteem. Vaak zijn er wel afspraken
en activiteiten. Dus niet geformaliseerd, maar wel controleerbaar. Tien procent
van alle dossiers zijn nog eens onder ogen van het management gebracht. In vijf
procent was er inderdaad iets niet in orde. De noodzaak tot verbetering is daarmee
nog eens onderlijnd. De massale doorlichting heeft daarbij een driedubbel
effect. Alle betrokken medewerkers zijn alerter op het registreren en naleven van
afspraken. Het management beschikt over meer informatie om te sturen. En de
lacunes of missers vertellen wat in een nieuwe aanpak van het toezicht moet
worden dichtgespijkerd.
Flinke klus. In twee jaar tijd is het aantal toezichten gestegen van 10.600 naar
15.000. Meer zware gevallen: geweld en zedenmisdrijven. Minder delicten in de
sfeer van verkeer of geld. De toename en de verandering van het daderbestand is
in 2006 voor de reclassering aanleiding tot het herontwerpen van haar toezichten.
De screening geeft de kwaliteitsslag een flinke duw voorwaarts. De
eerste contouren dienen zich aan: intensiever, consequenter in de uitvoering,
meer gestandaardiseerd. Op 26 september gaat een uitgewerkt plan ‘Redesign
Toezicht’ naar het ministerie van Justitie: 48 pagina’s doortimmerde toekomstmuziek.
Met kwaliteitscriteria, doelstellingen per stakeholder, meetbare
resultaten, betrokkenheid van opdrachtgevers, inschakeling van wetenschappers
en een planning. In 2009 kan de klus geklaard zijn. Het devies is: niet getreuzeld,
wel zorgvuldig.
Vereenvoudiging. De vernieuwingen op het gebied van diagnose en advies
klinken door in het toezicht nieuwe stijl. Afhankelijk van de risicodiagnose komen
er drie toezichtvarianten. Voor iedereen overzichtelijk en duidelijk. Bij groot risico:
intensieve begeleiding, weinig vrijheden, vaak controle, veel inzet van onder­
12›13