Mentaal juni 2008 - Vincent van Gogh

Mentaal | 8
Onze ondernemingsraad (OR) en
de Raad van Bestuur hebben het
afgelopen half jaar deelgenomen
aan het project “Verbeter de
Medezeggenschap Blijvend”.
Via onder meer Mentaal heeft u
hiervan kennis kunnen nemen.
Door aan dit project deel te nemen,
heeft onze Ondernemingsraad niet
alleen zijn nek uitgestoken,
maar heeft hij ook echte vernieuwing
tot stand gebracht.
Wat is zo bijzonder dat wij hieraan
uitgebreid aandacht besteden?
Het project is opgezet als een landelijke
wedstrijd met zowel een prijs van een
heuse vakjury op het gebied van medezeggenschap
als een publieksprijs. Als u
dit leest, hebben de voorzitter van de OR,
Mies Wiegant, en ondergetekende al ons
project verdedigd voor de vakjury. De uitslag
wordt bekend gemaakt op 16 juni aanstaande.
We zijn natuurlijk erg benieuwd
naar de uitslag, maar of we nu wel of geen
prijs winnen, het resultaat waarvoor we
ons gezamenlijk hebben ingezet, is wat ons
betreft al gehaald.
De OR verdient een groot compliment dat
hij het heeft aangedurfd om in een ongewis
avontuur te stappen. De Wet op de Ondernemingsraden
(WOR) vormt al enkele
tientallen jaren het wettelijk kader voor
het overleg tussen OR en Bestuur. Deze
Wet schrijft vrij nauwkeurig voor hoe het
overleg dient te verlopen en welke rechten
vooral de OR heeft bij voorgenomen besluiten
van het Bestuur van de instelling
(lees: onderneming). Naast de zekerheid
over de positie van de OR blijkt de WOR
in de praktijk ook vaak tot een verstarring
en zelfs blokkering van een vruchtbaar en
constructief overleg te leiden. Daarnaast
moesten we constateren dat medezeggenschap,
hoewel van groot belang voor een
volwassen organisatie, onvoldoende leeft
bij de grote meerderheid van onze medewerkers.
Alleen als iemand zich direct
in zijn persoonlijk belang bedreigd voelt,
weet men de OR te vinden. Daarvoor is de
OR echter niet primair bedoeld. We wilden
het beiden anders en beter. Maar hoe? Dit
was een wederzijds gedeeld gevoel van OR
en bestuurder.
Van de voorzitter:
Don’t WORry, be happy
Het is een bekend gegeven dat vaak eerst
een crisis nodig is, voordat echte verandering
en vernieuwing tot stand komen.
Zover is het bij ons niet gekomen, maar
we hebben wel openhartig met elkaar gesproken.
Toen was daar plotseling de aankondiging
van het landelijk project om de
medezeggenschap opnieuw te ontwerpen.
Het kwam voor ons op het juiste moment
als een geschenk uit de hemel. Voorwaarde
was wel: we schuiven de WOR van tafel en
we gaan vanuit een blanco situatie bouwen
aan een nieuwe medezeggenschapstructuur.
Dat was voor menigeen in de OR even
slikken. Je geeft op wat je hebt zonder te
weten wat je ervoor terugkrijgt. Stellen
we ons niet te kwetsbaar op? Hoe gaat de
bestuurder hier mee om? Zijn zijn motie-