Jaarverslag 2012 - Advies- en Klachtenbureau Jeugdzorg

de OTS geen meerwaarde heeft gehad, dan wel dat de situatie is verslechterd. Op basis
daarvan heeft men gekozen voor een andere aanpak: 1 hulpverlener (gezinsmanager) in het
gezin, dus schotten tussen JB en JR en vrijwillig weghalen; meer preventief werken, meer in
samenspraak met cliënt, meer wijkgericht en meer Eigen Kracht (conferenties) van cliënten
aanspreken. Een ontwikkeling die navolging vindt in het land.
3. Bereikbaarheid: In sommige regio’s is de bereikbaarheid sterk verbeterd (veel minder klachten
daarover).
4. Bejegening: Bij de zogeheten “omgang-OTS-en” is een veelgehoorde bejegeningsklacht, dat de
gezinsvoogd als niet-neutraal wordt ervaren. Het AKJ ontvangt veel klachten hierover, zodat de
indruk gewekt wordt dat de maatregel weinig effect heeft, omdat het onderliggende probleem
de strijd tussen de ouders is en de gezinsvoogd niet de positie en de sanctiemogelijkheden
heeft om daarin in te grijpen. Vanuit Bureau Jeugdzorg wordt dit probleem soms ook
onderkend. Positieve ontwikkeling in sommige regio’s is dat alle medewerkers een training
‘bejegening’ krijgen, gegeven door (ex) cliënten van jeugdzorg.
5. Beschikbaarheid hulpaanbod: Een aantal keer wordt geklaagd over de tijdelijke terugplaatsing
naar huis van kinderen/jongeren, omdat er geen vervolgplek in de jeugdhulp voorhanden was.
Speciaal voor 18+ jongeren geldt de klacht dat er voor hen zodra zij de 18 jarige leeftijd
hebben bereikt nauwelijks hulpverlening meer beschikbaar is. Jongeren lijken veel te moeten
doen om BJZ te motiveren om verlenging van de hulpverlening organiseren.
6. Ook jongeren klagen over het gebrek aan contact met de gezinsvoogd; jongeren hebben soms
veel vragen, onduidelijkheid over vervolgtraject.
Informatie
1. Cliënten hebben vaak irreële verwachtingen over de taken en macht van de casemanager of
gezinsvoogd. Volwassen cliënten benoemen regelmatig dat ze bij aanvang van hun contact met
BJZ onvoldoende geïnformeerd worden over het te volgen traject. In een aantal gevallen zijn
doelen niet concreet genoeg geformuleerd, waardoor het onvoldoende duidelijk is wat er van
cliënten wordt verwacht om de kinderen weer thuis te krijgen. Cliënten worden regelmatig laat
geïnformeerd over belangrijke beslissingen. Belangrijke afspraken en beslissingen worden niet
schriftelijk vastgelegd. Mondelinge communicatie verloopt soms moeizaam, waardoor
samenwerking en vertrouwen stuk loopt.
2. Ouders klagen ook vaak over het gebrek aan informatie over het welzijn van hun kinderen
wanneer die niet meer thuis verblijven.
3. Het informeren van ouders die niet gezaghebbend zijn bij BJZ wordt zeer verschillend
uitgevoerd. De ouder zonder gezag heeft recht op informatie, maar de wijze waarop dit gebeurt
en de inhoud van de informatie verschilt per cliënt. Er zitten grote verschillen in de informatie
die cliënten ontvangen en de mate waarin zij worden betrokken bij de hulpverlening. De ene
ouder zonder gezag ontvangt bijvoorbeeld alle stukken, terwijl een andere ouder zonder gezag
alleen mondeling geïnformeerd wordt.
Privacy
Bij dossierinzage van rapportage bij BJZ is het een aantal keren voorgekomen dat cliënten
privacygevoelige informatie van andere, bij de zaak betrokken belanghebbenden, onder ogen zijn
gekomen. De dossiers bevatten in deze gevallen bijvoorbeeld een complete, en dus niet
geselecteerde, uitdraai van de contactjournaals.
Betrokkenheid
Cliënten willen graag meer inbreng in plannen en rapportage; daarvoor is het van belang dat deze
tijdig gemaakt worden, zodat ze met cliënten kunnen worden besproken. Dit lukt lang niet altijd.
Jongeren willen ook meer betrokken worden bij beslissingen rond trajecten. Jongeren hebben de
indruk dat de mening van ouders soms zwaarder weegt dan die van hen.
AKJ Jaarverslag 2012: Transitieproof?
16