J. de Speurder - Donker Oss - Het eerste complete verhaal ... - Cubra

Óffider van Justitie: Weet je het nu
niet meer of praten jullie misschien over
zooveel kraakjes, dat je niet meer weet
welk toen bedoeld werd?
President: Je hebt bij den Rechtercommissaris
toch verteld, dat het wel zoo
was?
De Rut: Het is best mogelijk dat ik de
Bie over iets gesproken heb. Als ik het bij
eten Rechter-Gommissarls gezegd heb, zal
het wel waar zijn.
Officier van Justitie: Blijf je bij je
verklaringen, die je bij den Rechter-Oommissaris
hebt afgelegd?
De Rut: Ik kan er me niks van herinneren.
Is zoo iets niet om tureluurseh te worden?
Maar de heeren van de Rechtbank
achten het niet onmogelijk» dat de getuige
bang Is zijn bezwarende verklaringen af te
leggen, nu de beide verdachten (Ceelen
en De Bie) erbij zijn. Daarom worden die
buiten de zaal geleid en de Rut wordt
Wederom aan de tand gevoeld.
President: Ken je Ceelen en de Bie?
De Rut: Ik heb nog niet naar hen
gekeken.
President: Je weet toch, dat je moet
getuigen in de zaak van Ceelen en de Bie?
De Rut: Ja, ik heb zoo'n dagvaarding in
mijn zak.
President: Weet je je niks meer te
herinneren?
De Rut: Neen, maar wat ik bij den
Rechter-Commissaris heb gezegd zal wel
waar zijn.
Zoo liep de ondervraging hopeloos dood.
. Tegen zulk lijdelijk verzet is niets te
beginnen!
De beide verdachten worden weer binnen
gehaald en ze krijgen te hooren, wat
,,De Rut" tijden,? hun afwezigheid heeft
verteld.
Triumfantelijk neemt de Bie nu het,
offensief over: Ik heb nooit iets aan dien
vent verteld.
President: Ken je hem 9
De Bie: Ja, hij heeft dat allemaal verteld,
om de rechters in Den Bosch miki
te stemmen, maar nou hij zijn vonnis te
pakken heM't. heeft hij er niets meer aan.
12 President: Zoo dat weet je goed, je
bent ook uit Oss en blijkbaar goed op de
hoogte met de manieren daar, wij kennen
die hier niet zoo goed.
Die laatste woorden zijn als het ware een
erkenning van de nederlaag. Die wordt
compleet, als er nog een getuige uit te
verschijnt. Het is een stratenmaker, een
kennis van Ceelen, die ook al in het vooronderzoek
met bezwarende verklaringen
voor den dag was gekomen.
President: Heeft Ceelen jou ooit eens
gevraagd om samen een kraak je te maken
in Deurne?
Getuige: Neen.
President: Maar heb je daarover wel
eens iets aan anderen verteld?
Getuige: Ik kan het me niet herinneren.
President: Nou, maar ik weet het wel.
Getuige: Dat kan wel, maar ik weet er
niks van.
Ziedaar het systeem: „Ik kan het me
niet herinneren.... ik weet er niks van"...,
Geraitineerd eenvoudig! Het lijkt zoo
stom als iets. Maar consequent door ieder
volgehouden, was het onwrikbaar.
Het andere systeem, dat ik nu reeds even
wilde aanduiden, is 't klagen over mishandelingen
van de zijde der marechaussee. Die'
marechaussee is den laatsten tijd zeer
versterkt en ze heeft energieke maatregelen
getroffen, welke tenslotte doeltreffend
zijn gebleken. Maar tegen haar richtte zich
liet tweede systeem; dat voor 't eerst
werd toegepast bij de groote moordzaak-
De Bie, toen die in hooger beroep voor het
Hof in behandeling kwam.
Hoofdpersoon was ook thans weer „De
Rut", dien we zoo even te Roermond volgens
het andere systeem zagen retireeren
van een bezwarende verklaring naar neutraal
terrein.
Hij was in eerste instantie kroongetuige
geweest, had grootelijks bijgedragen tot de
veroordeeling van Piet de Bie tot 15 jaar
gevangenisstraf. Maar nu gooide hij dat
allemaal omver. Hij maakte er een Amerikuanseh-klinkende
geschiedenis van. In
sensatiefilms ziet men het nogal eens gebeuren,
dat de heeren van Politie en Justitie
een verdachte of een getuige afmartelen,
om de gewenschte bekentenis van
hem te krijgen. De „eer" van het corps is