J. de Speurder - Donker Oss - Het eerste complete verhaal ... - Cubra

vooral, abnormaal veel gebrand in Oss en
omgeving. Dat ging beslist den gewonen
oogst van het vuur te boven. Er is eens een
tijd een brandstichter geweest, die dat
deed uit puren wraak. Maar in veel gevallen
zitten er de verzekeringskwesties achter.
Och, dat is ook wel erg verleidelijk bij
menschen, die toch al te haspelen zitten
met de begrippen „mijn" en „dijn". Ze
betalen hun premie ieder jaar. En ze
krijgen zoo het gevoel, dat dat weggeworpen
geld is. Daar maken ze zoo'n rijke
maatschappij met een geweldig gebouw in
de groote stad maar rijker mee.
Wat denken zulke menschen aan den
opzet van een verzekeringsmaatschappij
met allerlei ingewikkelde financieele risico-berekeningen?
Het staat op de polis:
als het zaakje afbrandt, dan krijgen ze
zooveel honderden of duizenden guldens.
De agenten der verzekeringen letten ook
niet allemaal precies op de menschen, met
wie ze afsluiten.
't Heeft er geducht gebrand en er moesten
dan ook maatregelen worden getroffen,
waarbij de goeden met de kwaden werden
getroffen. Alle perceelen werden gehertaxeerd
en verschillende polissen geliquideerd.
Van alle werd geëischt, dat de verzekerden
voortaan vijf-en-twintig procent
van het risico zouden dragen.
Volgens de nieuwste ontdekking omtrent
de Ossche onderwereld maakt de bende
onder leiding van den wielrenner Ceelen
ook bisonder werk van brandstichtingen
in verband met diefstalvoornemens. Verschillende
keeren moet het gebeurd zijn,
dat menschen, die naar een brand in de
buurt gingen kijken, bij hun thuiskomst
merkten, dat hun geld was gestolen. Zelfs
werden de slachtoffers van een aangestoken
brand dikwijls „geholpen" bij het
redden van hun huisraad, waarbij de geredde
goederen dan op geheimzinnige
wijze verdwenen.
Een vroegere stationschef uit Uden —
oneervol ontslagen wegens verduisteringen
— was ook een groot man in deze „branche".
Hij woonde de laatste jaren in Tilburg,
maar kwam nog dikwijls in Oss. Die
man was niet alleen verzekeringsagent,
26 maar ook brandtaxateur. Voor elke taxatie
kreeg hij een bepaald percentage en hij
had dus belang bij branden. De Ossche
bende hielp hem daarbij en zoo is er heel
wat afgebrand, niet alleen in Oss, maar
ook uit Uden en omgeving.
Dat zoo'n brandstichting ook voor menschenlevens
ernstige gevolgen kan hebben,
is wel gebleken in het jaar 1926. In den
nacht van 9 op 10 Augustus brak toen een
brand uit in de Ossche buurtschap Witbergen
bij de familie van Zandvoort, die
eveneens de familie Bevers huisvestte. Zoo
snel greep het vuur om zich heen, dat de
vrouw en de drie kleine kinderen van van
Zandvoort zich niet meer konden redden
en een afschuwelij ken dood stierven in den
vuurpoel. Een oude zwerver die in het huis
dikwijls onderdak verkreeg, werd met
zware brandwonden in het gasthuis opgenomen.
De oude zwerver, die met brandende
kleeren het huis uit holde, trapte een
schuurdeur open en trof toen vier personen
aan, wier hulp hij inriep. Die „hulp" werd
verstrekt door den zwerver te ontlasten van
zijn portemonnaie met geld!
Een en ander schonk de politie destijds
reeds de overtuiging, dat het geen „zuivere
koffie" was met dezen brand, maar eenig
spoor van brandstichters heeft men tot nu
toe niet kunnen ontdekken. De aandacht
blijft er inmiddels op gevestigd.
Op andere manier hebben de Ossche
„heeren" de verzekeringsmaatschappijen
ook leelijke loeren gedraaid. Het afhakken
van een duim, om verzekeringsgelden te
bemachtigen, heeft een hunner vertoond.
Ook andere soorten van „Ongevallen"
kwamen dikwijls voor; „brandwonden" en
„inwendige pijnen."
Die brandwonden werden gefabriceerd
door inwrijving met azijnzuur. En de „inwendige
pijnen" ontstonden na een val
van de fiets. Die „pijn" bleef weken lang
aanhouden en slechts zeer langzaam genas
ze. De ziekteverzekering was er intusschen
goed voor, om dan uitkeeringen te verstrekken
over geruimen tijd!
De volstrekte negatie van eerlijkheid en
moraal kwam op dit gebied dus ook wel
weer bizonder tot uiting!